از درد دلم اگر خبر داشته‌ای

زین به سوی حالم نظری داشته‌ای

از بوی تو باز زندگی یافتمی

گر بر سر خاکم گذری داشته‌ای

آمد ز چمن باد صبا مشکین بوی

و آورد بمن از سمن و نسرین بوی

نی نی غلطم بچین زلف تو گذشت

ورنی ز کجاست در چمن چندین بوی

ایدل اگر آشفته یک یار شدی

فارغ ز دو و از سه و از چار شدی

از پنج و شش ار پای نهادی بیرون

از هفت و هشت و نه خبردار شدی

از آب حیات سبزه انگیخته‌ای

تا گرد بنفشه بر سمن بیخته‌ای

همچون سرشانه شد دلم شاخ به شاخ

تا سرمه بر آیینه چرا ریخته‌ای

ای بلبل گلشن فصاحت که توئی

وی گوهر معدن صباحت که توئی

طوطی شکر خای بود بسیاری

لیکن نبود بدین ملاحت که توئی

سال هفتصد و پنجاه و نه ز هجرت نبوی

دهم ز ماه محرم سه شنبه از هفته

بپور آغاج نظام خجسته پی یحیی

ز تیغ قهر اجل تا بحشر شد خفته

بسال هفتصد و سه ز هجرت از شوال

بروز یازدهم وقت عصر از شنبه

شد از نواحی غزنین شه جهان غازان

بسوی خلد که باد انجهان ازینش به

بهاء ملک علی خواجه آن جهان کرم

که بر سپهر کرم همچو آفتاب بتافت

بسال هفتصد و هفده بد از هجرت

شب دهم ز محرم که سوی خلد شتافت

ز هجرت نبوی رفته بود هفتصد و هشت

دوشنبه از مه شعبان گذشته پانزده روز

که بنده ابن یمین چشم جان مکحل کرد

بگرد خاک در این مزار جان افروز

سال بر هفتصد و بیست و دو بود از هجرت

شب شنبه ز جمادی دوم بیست و چهار

که یمین دول و دین شه اقلیم هنر

رفت زینمنزل فانی بسوی دار قرار

بسال هفتصد و بیست و دو بود از هجرت

شب یکشنبه و از ماه محرم شده چار

کز قضای ازلی شیخ جهان صدرالدین

از سر خاک بدر رفت سوی دار قرار

وفات صاحب اعظم وجیه دین زنگی

که چرخ پیر نبیند چو او جوان دگر

بسال هفتصد و نوزده بد از هجرت

شب دو شنبه و بیست و سوم ز ماه صفر

هفتصد سال و سه و بیست ز هجرت رفته

با چهار آمده ایام جمادی الاولی

چار شنبه بگه چاشت ز حد کهور

بدش علاء دول و دین بجوار مولی

چون گذشت از سال هجرت هفتصد با سی و شش

از ربیع آخرین هم سیزده بگذشته بود

در قرا باغ از سر سلطان عالم بوسعید

دست تقدیر الهی افسر شاهی ربود

بر سریر شهریاری بعد ازو در ملک و دین

[...]

رفته بود از سال هجرت هفتصد با سی و هشت

در شب شنبه سه و ده از ربیع آخرین

کز قضای حق جلال ملک منصور علی

شد ز شهرستان بسوی روضه خلد برین

به سال هفتصد و سی و هشت از هجرت

به روز جمعه گه چاشت از صفر شده بیست

گذشت سرور آفاق عز دولت و دین

محمد آنکه فلک در عزاش خون بگریست

ز هجرت هفتصد بود و چل و دو

سه بر عشرین فزوده ماه شعبان

بروز چار شنبه در گه چاشت

ز بد فعلی این گردون گردان

علاء الدین و الدنیا محمد

[...]

در هفتصد و چل و سه از سال

افزوده صفر سه بر دهم روز

مسعود و ملک قتال کردند

گردان ملک شدند پیروز

در خطه خواف گشت واقع

[...]

چون فلک هفتصد ز سال شمرد

پس چل و هشت بر شمار افزود

نوزدهم از جمادی الاولی

روز شنبه نماز پیشین بود

بر رخ عز ملک و دین ناگاه

[...]

هفتصد از سال هجرت رفته و پنجاه و یک

وز رجب نه بر دو ده افزوده دور آسمان

در شب شنبه بسوی جنت از جاجرم شد

صاحب فاضل جلال ملک و دین حاجی روان