ما فرش بزرگی به جهان باز کشیدیم
بس . . . ن غلامان نکو روی دریدیم
شلوار عروسان زره زلف گشادیم
بر گنبد ترکان پریچهره خزیدیم
بس گنده مغلوک کهن را یله کردیم
ور گنده پی فرمان، دشنام شنیدیم
بس کودک زرین کله سیم بناگوش
کو را بکله بر کله بوق کشیدیم
از بهر رضای دل این . . . ر نگون بخت
از گنده کسان . . . ادن . . . نی طلبیدیم
چون نیک نگه کردیم از روی حقیقت
راهی خوش و بهتر زره پشت ندیدیم
آنراه رهانید مرا از غم و غصه
تا ظن نبری کاین ره بی مرزه گزیدیم
اینست جواب غزل خواجه سنائی
ما فرش بزرگی به جهان باز کشیدیم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از تلاشهای خود و دیگران برای گسترش زیبایی و هنر در جهان صحبت میکند. او به تصویر کشیدن افرادی با زیباییهای منحصر به فرد و عروسانی که زلفهایشان را با دقت آراستهاند، اشاره میکند. همچنین به چالشهایی که با موجودات کهن و سختگیر روبرو بودهاند، اشاره میکند و از رضایت قلبی خود در این مسیر سخن میگوید. در نهایت، او به یک راه درست و آرامشبخش میرسد که او را از غم و اندوه میرهاند و نتیجه میگیرد که زندگی باید شاداب و دلانگیز باشد. این شعر پاسخ به غزلی از خواجه سنایی است و به زیبایی و نیکوکاری تاکید میکند.
هوش مصنوعی: ما با گستردگی و زیبایی خود جهانی بسیار وسیع را به نمایش گذاشتیم، اما از اینکه برخی افراد بیاخلاق و بیاحترام از آن بهرهبرداری کردند، ناراحتیم.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی عروسها و زلفهایشان اشاره میکند و میگوید که خود را با زیباییهایشان آراسته است. او تصویر میکند که چگونه در کنار زیبایانی که چهرههایشان چون پرندگان زیباست، احساس شگفتی و شور و شوق میکند. اشاره به "گنبد" میتواند نمادی از آسمان یا عالم آرزوها باشد که در آنجا، وجود زیبای آنها قرار دارد.
هوش مصنوعی: ما با بیپرواگی و جسارت، موجودی بزرگ و قدیمی را آزاد کردیم، اما در عوض از کسی که به ما دستور داد، دشنام و سرزنش شنیدیم.
هوش مصنوعی: ما موهای طلایی و نازک کودک را با بوقی که داشتیم، به سمت بالا کشیدیم.
هوش مصنوعی: به خاطر رضایت دل، از بخت بد و دردسرهای زندگی، از کسانی که متحمل رنج و سختی میشوند، طلب کمک کردیم.
هوش مصنوعی: وقتی از روی واقعیت خوب نگاه کردیم، راهی خوش و بهتر از زره پشت پیدا نکردیم.
هوش مصنوعی: این مسیر مرا از نگرانی و ناراحتی آزاد کرد، تا گمان نکنی که این جاده را بی هدف و بی فایده انتخاب کردهایم.
هوش مصنوعی: ما در جهان فرشی بزرگ و زیبا پهن کردهایم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ما فرش بزرگی به جهان باز کشیدیم
صد گونه شراب از کف اقبال چشیدیم
همین شعر » بیت ۸
اینست جواب غزل خواجه سنائی
ما فرش بزرگی به جهان باز کشیدیم
ما فرش بزرگی به جهان باز کشیدیم
صد گونه شراب از کف اقبال چشیدیم
آن جای که ابرار نشستند نشستیم
وان راه که احرار گزیدند گزیدیم
گوش خود و گوش همه آراسته کردیم
[...]
سر جمله بدانید که در عالم پاداش
آنها که درین راه بدادیم بدیدیم
ما را همه مقصود ببخشایش حق بود
المنّة للَّه که بمقصود رسیدیم.
دردا که درین بادیه بسیار دویدیم
در خود برسیدیم و بجایی نرسیدیم
بسیار درین بادیه شوریده برفتیم
بسیار درین واقعه مردانه چخیدیم
گه نعرهزنان معتکف صومعه بودیم
[...]
خیزید مخسپید که نزدیک رسیدیم
آواز خروس و سگ آن کوی شنیدیم
والله که نشانهای قَرویِ دهِ یارست
آن نرگس و نسرین و قرنفل که چریدیم
از ذوق چراگاه و ز اشتاب چریدن
[...]
المنةلله که نمردیم و بدیدیم
دیدار عزیزان و به خدمت برسیدیم
در رفتن و بازآمدن رایت منصور
بس فاتحه خواندیم و به اخلاص دمیدیم
تا بار دگر دمدمهٔ کوس بشارت
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.