سحر چون بدین بختی گرم ساز

درخشنده خورشد عماری طراز

به فرمان شاهنشه رهنمون

نهادند هودج به پشت هیون

چو از ساربانان حدی گشت راست

[...]

وزان پس نهاد ابن عباس گام

به درگاه فرزند خیر الانام

بسی لابه درترک رفتن نمود

ولیکن برشه نبخشید سود

چو او رفت زی قدوه ی اهل خیر

[...]

زعبدالله بن سنان این خبر

بدین سان نوشتند اهل سیر

که او گفت روزی که شاه حجاز

سفر رازبطحا زمین کرد ساز

شدم تا ببینم جمالش همی

[...]

بیامد یکی کاروان گشن

درآن سرزمین از دیار یمن

یکی کاروان بود آراسته

همه بارشان هدیه و خواسته

فرستاده بد هدیه هارا تمام

[...]

یکی نامه بنوشت بس دلپذیر

برشه به مشک و گلاب و عبیر

بدان نامه بر لابه بسیارکرد

کزین ره که رفتی شها بازگرد

دو فرزند بودش چو ماه تمام

[...]

ازو نامه عبدالله نامدار

چو بگرفت بر باره گی شد سوار

به همراه یحیی بپیمود راه

همی تا رسیدند نزدیک شاه

چو بردند بر داور دین نماز

[...]

ازآن جایگه نیز بسپرد راه

به امر جهان آفرین با سپاه

چو آن شهریار فراز و نشیب

بیامد به نزدیک آب عذیب

بفرمود قیلوله درنزد رود

[...]

شنیدم که در ثلعبیه ز راه

تنی دو رسیدند نزدیک شاه

یکی نوجوانی چو سرو بلند

دگر مادر پیر آن ارجمند

بگفتند شاها بسی سال هست

[...]

چو آگاهی آمد به پور زیاد

همان بد گهر زاده ی پر فساد

که از مرز بطحا سوی کوفه راه

سپرده است دارای دین با سپاه

به بر خواند آن نابکار شریر

[...]

بپیچید برخود کژدم زده

ویا همچو مار سرو دم زده

بگفتش چرا خوردی آن نامه را؟

گرفتی به خود سخت هنگامه را؟

بگفتاش: خوردم که تا راز اوی

[...]

گزین پور پیغمبر تاجدار

چو در بگشاد بار

یکی شیر ناگه ز هامون رسید

چو فرزند شیر خدا را بدید

به پای همایون اوسر نهاد

[...]

زسالار بد دختری خردسال

که مانست خورشید رادرجمال

درآغوش خود شاه بنشا ختش

پدرورا بوسید و بنواختش

چو آن بی پدر کودک هوشیار

[...]

بفرمود زان پس به آل عقیل (ع)

که ای نو نهالان باغ خلیل

شما را همین قتل مسلم بس است

که تا حشر گریان بود هرکس است

ازیدر سپارید راه وطن

[...]

به پوزش به شه لختی نماز

وز آن پس به نرمی چنین راند راز

که عبدالله یقطر نامدار

زکین بد اندیش شد کشته زار

بگفت این و دستوری از شاه یافت

[...]

شنیدم که زد داور دین پناه

به سر منزل خسروی بارگاه

بیامد یکی پیر کافور موی

که خود عمرو بودی نکو نام اوی

ببوسید خاک و بنالید زار

[...]

ثمین گوهر دجر عبد مناف

همی راند تا جایگاه شراف

درآنجا به فرمان آن رهنمای

سرا پرده ها گشت گردون گرای

به خرگه بیاسود فرخنده شاه

[...]

چو آمد بر پیشگاه بلند

خم ازبهر پوزش به بالا فکند

بیاورد برخسرو دین نماز

بدو گشت لختی ستایش طراز

نخسنین نگه چون به رویش گشاد

[...]

شهنشه به حر گفت یک سو خرام

که وقت نماز است ای نیکنام

سواران خود را منمن پیشوا

تو شو پیشوا لشگر خویش را

که حق را پرستش به پای آوریم

[...]

چو گشتند لختی همی رهسپار

به قصر مقاتل گشادند بار

سپه بهر راحت فرود آمدند

سراپرده ی شاه را بر زدند

چوشه گشت آسوده ازرنج راه

[...]

چو کارفریضه بپرداختند

هم اندر زمان ساز ره ساختند

به همراهشان حر روشن روان

عنان برعنان با سپه شدروان

به نیمه ره از کوفه مردی سوار

[...]