بزد بانگ سالار کوفی دیار

به دژخیم بد گوهر نابکار

که رو کارهانی بپرداز نیز

درآور ز پایش به شمشیر تیز

به فرمان او بر به آسانیا

[...]

به درگاه فرمانده ی کوفه برد

بدان نابکار بد اختر سپرد

مرآن هم فرستاد نزد یزید

گرامی سر هر دو فرخ شهید

یکی نامه بنوشت زی شاه شام

[...]

چو شد مسلم اندر بهشت برین

زفرو شکوهش تهی شد زمین

به فرمانده ی کوفه ابن زیاد

یکی گفت زان مردم پر فساد

که درکوفه ازمسلم نامدار

[...]

شریح آن دو تن را به غمخواریا

چنین گفت بامویه و زاریا

که ازگریه لختی درنگ آورید

دل خود کم ازدرد تنگ آورید

بدانید فرمانده ی این دیار

[...]

شنیدم درآن تیره شام سیاه

سپردند آن کودکان هرچه راه

نگشتند جز اندک ازکوفه دور

که اختر سیه بود و برگشته هور

به ناگه بدان کودکان بازخورد

[...]

زکف حرمت هردو نگذاشتی

همی پاس حرمت نگهداشتی

چو بگذشت ازآن داستان روزچند

همه پست شد فتنه های بلند

روان شد به زاری شبی ازشبان

[...]

چو آمد به نزدیک رود آن کنیز

بدید آن دو تن نورسان عزیز

که مویان به آه و فغان اندرند

به زیر درختی نهان اندرند

کنیزک به ایشان چنین گفت باز

[...]

زکارش دژم پور مرجانه شد

بدانسان که ازخویش بیگانه شد

بفرمود یاران گمراه را

که آرند آن پیر آگاه را

مراو را به فرمان آن کینه خواه

[...]

به دژخیم بد خویش آنگه سرود

که این را به دار اندر آویز زود

به فرموده دژخیم خوارش کشید

نترسید ازحق به دارش کشد

زدش تازیانه به بر پنج صد

[...]

تو کز کشور جسم درنگذری

از آن عالم جان کجا پی بری

دلا چند مانی درین دامگاه

چه خواهی ازین فانی آرامگاه

چرا رخت ازین کشور آب و گل

[...]

درآن روز تا شام آن هردوتن

غنودند درخان آن نیک زن

مرآن زن یکی شوی خود کام داشت

که اوحارث بدگهر نام داشت

زابلیس بد فتنه انگیزتر

[...]

چو نیمی گذشت از شب دیوسار

جهان چون دل اهرمن گشت تار

دو شهزاده از خواب برخاستند

به آه و فغان مویه آراستند

کشیدند از بربط دل خروش

[...]

ستمکار حارث کمندی به دست

بهم برد و بازوی طفلان ببست

سپس زی فرات آمد او رهسپر

ابا کودکان و غلام و پسر

شد از کرده ی شوی زن درشگفت

[...]

سبک تیغ بگرفت آن بدگمان

روان گشت از خشم زی کودکان

ازو سخت طفلان هراسان شدند

به جان و تن خویش ترسان شدند

ز چشم اشک خونین فرو ربختند

[...]

ز پای اندر افتاد سرو جوان

شدش برزمین ازگلو خون روان

بدو دیده ی عرش بگریست زار

شد ازماتم او نبی (ص) سوگوار

برادر بدو مویه اندرگرفت

[...]

سبک تاخت زی پور مرجانه شاد

به نستوده کار خودش مژده داد

ازآن مژده بیدادگر شاد شد

زبند غمانش دل آزاد شد

بپرسید از وی که ای خوش خبر

[...]

ببر این جفا جوی راسوت دشت

بدانجا که این هر دوتن کشته گشت

سرشوم اورا ز ناپاک تن

جدا کن بیاور به نزدیک من

ودیگر سر کودکان را ببر

[...]

تو ای قید هستی چه بندی مرا؟

که رنج دل مستمندی مرا

رها گر ز بند تو گردیدمی

به جز نیستی هیچ نگزیدمی

چه ستواری ای دل گسل بند من

[...]

کنون راز بشنو ز شاه امم

که چون کرد قصد عراق از حرم

گذشته بد از ماه شعبان سه روز

که شد روی شه مرز بطحا فروز

درآن جایگه بود ماهی چهار

[...]

همان شب که اندر سحرگاه آن

بسیج سفر کرد شاه جهان

شتابان بیامد به نزدیک شاه

محمد برادرش با اشک و آه

بدو گفت کای برخلایق امام

[...]