سلطان کرم مظفر الدین

در جسم ظفر روان دولت

اسکندر نامجوی گیتی

کیخسرو کامران دولت

تاج سر و گوهر سلاطین

بل گوهر تاج از آن دولت

سردار ملوک هفت اقلیم

روئین‌تن هفت‌خوان دولت

چون حیدر خانه‌دار اسلام

شاهنشه خاندان دولت

چون عدل سپاهدار اسلام

چون عقل نگاهبان دولت

جمشید زمانه شاه مغرب

اقطاع ده جهان دولت

استاد سرای اوست تقدیر

استاده بر آستان دولت

چرخ است کبودهٔ به داغش

افشرده به زیر ران دولت

امروز منم زبان عالم

تیغ تو شها زبان دولت

پیشت کند آسمان زمین بوس

کای درگهت آسمان دولت

لطف ازلیت پاسبان باد

شمشیر تو پاسبان دولت

در ظل سرادقات الفت

راهی طلبد به سر وحدت

خوردم ز ثرید و پاچه یک چند

از پاچه سر مرا زیانست

دارد ز جمال تو خجالت

خورشید که مظهر جمالست

بیرون نپرد ز دام مویت

مرغ دل او که بسته بال است

ای سدره ستون بارگاهت

کونین غبار خاک راهت

کردی نه و هفت و چار را ترک

آن روز که فقر شد هلاکت

نه چرخ هزار دانه گردان

[...]

سلطان رسل سراج ملت

هادی سبل شفیع امت

از سرو روان عصای پیری

شد پیر کمال بایدش ساخت

چون واو شش است اوحد ذات

چون شش جهت از میانه برخاست