اشعار مشابه
خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۹
از جرم گل سیاه تا اوج زحل
کردم همه مشکلات کلی را حل
بگشادم بندهای مشکل به حیل
هر بند گشاده شد به جز بند اجل
مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۸۲
آنکس که ترا دید و نخندید چو گل
از جان و خرد تهیست مانند دهل
گبر ابدی باشد کو شاد نشد
از دعوت ذوالجلال و دیدار رسل
مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۸۶
از من زر و دل خواستی ای مهر گسل
حقا که نه این دارم و نی آن حاصل
زر کو زر کی زر از کجا مفلس و زر
دل کو دل کی دل از کجا عاشق و دل
مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۸۹
این نکته شنو ز بنده ای نقش چگل
هرچند که راهیست ز دل جانب دل
در چشم تو نیستم تو در چشم منی
تو مردم دیدای و من مردم گل
مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۹۲
چون آمده‌ای در این بیابان حاصل
چون بیخبران مباش از خود غافل
گامی میزن به قدر طاقت منشین
کاسودهٔ خفته دیر یابد منزل
مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۹۴
حاشا که کند دل به دگر جا منزل
دور از دل من که گردد از عشق خجل
چشمم چو شکفت غیر آب تو نخورد
هم سرمهٔ دیده‌ای و هم قوت دل
مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۹۷
در عشق نوا جزو زند آنگه کل
در باغ نخست غوره است آنگه مل
اینست دلا قاعده در فصل بهار
در بانگ شود گربه و آنگه بلبل
مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۰۵
هم شاهد دیده‌ای و هم شاهد دل
ای دیده و دل ز نور روی تو خجل
گویند از آن هر دو چه حاصل کردی
جز عشق ز عاشقان چه آید حاصل
مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۰۶
کاچی سازی که روز برفست و وحل
دانی که ز بهر چیست این رسم و عمل
یعنی که به صورت او نم و تر، میریست
این در معنی نبات و کاچیست و عسل
مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۰۷
یا من هوب سیدی و اعلی و اجل
یا من انا عبده و ادنی و اقل
حاشاک تملنی و یوشیک تعل
ان لم یکن الوابل بالوصل فطل
سنایی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۵۳
هر چند شدم ز عش تو خوار و خجل
در عشق به جز درد ندارم حاصل
از تو نکنم شکایت ای شمع چگل
کین رنج مرا هم از دل آمد بر دل
سنایی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۵۴
ای عهد تو عهد دوستان سر پل
از وصل تو هجر خیزد از عز تو دل
پر مشغله و میان تهی همچو دهل
ای یک شبه همچو شمع و یک روزه چو گل
سنایی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۵۵
از گفتهٔ بد گوی تو چون هر عاقل
در کوشش خصم تو چو هر بی‌حاصل
خالی نکنم تا ننهندم در گل
سودای تو از دماغ و مهر تو ز دل
خاقانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۰۲
ای درد چو بی‌درد ز حالم غافل
بر گردن او بستهٔ مهری از دل
بر سر دهمت خاک ز انصاف دمی
در گردن حق که دید دست باطل
مسعود سعد سلمان » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۰۹
رویت بر من چنان که گل بر بلبل
من بر رویت چنان که بلبل بر گل
عشقت بر من چنان که غل بر صلصل
من بر عشقت چنان که صلصل بر غل
مسعود سعد سلمان » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۱۱
بنگر که ز شاخ می چه گوید صلصل
بفسردمی و گشت به باغ اندر گل
بنگر که چه پاسخ آرد او را بلبل
بگداخت گل و گشت به جام اندر مل
مسعود سعد سلمان » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۱۲
چون روی بتان گشت به باغ اندر گل
چون آب حیات شد به جام اندر مل
در هر چمنی خاست ز بلبل غلغل
بر گل می نوش بر نوای بلبل
مسعود سعد سلمان » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۱۳
خامش نشود همی ز غلغل بلبل
بشنو که خوش آیدت ز بلبل غلغل
ای دو لب تو گل و دو رخسار تو گل
مل ده بر گل که خوش بود بر گل مل
عراقی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۱
حاشا! که کند دل به دگر جا منزل
او را ز رخ که گردد از عشق خجل
گردیده به کس در نگرد عیبی نیست
کو شاهد دیده است و او شاهد دل
هاتف اصفهانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۲
آن گل که چو من هزار دارد بلبل
دانی به سرش چیست پریشان کاکل
روئیده میان سبزه‌زاری ریحان
یا سرزده در بنفشه زاری سنبل
