بنشینم و ترک کام گیرم

شاید که به کام دل بمیرم

بنشینم و ترک کام گیرم

شاید که به کام دل بمیرم

بنشینم و ترک کام گیرم

شاید که به کام دل بمیرم

بی عزّ عنایتت فقیرم

بی سایهٔ تو یتیم میرم

گر روی تو بینم و بمیرم

سهل است، باین گنه مگیرم

جز نام تو نیست بر زبانم

جز یاد تو نیست در ضمیرم

من فاخته ام، تو سرو یعنی

[...]

منهم، هدف هزار تیرم؛

پوریم نمانده، گرچه پیرم

ای کرده جوانی تو پیرم

مپسند که از غمت بمیرم

گر کار به جان رسد دل از جان

برگیرم و از تو برنگیرم

تا طور تو گشت دلپسندم

[...]

اکنون که بطره ات اسیرم

هر دم چه زنی زغمزه تیرم

آزادم و بنده رخ تو

صیادم و در کفت اسیرم

خورشید برد ز اخترم نور

[...]

خواهی که بخاک ره بمیرم

تا روی زپات برنگیرم

از دام تو کی دلم گریزد

کز دانه خال ناگزیرم

تا بندی زلف مهوشانم

[...]

چون دور زمانه کرده پیرم

خواهم به محبتت بمیرم

چون دور زمانه کرده پیرم

خواهم به محبتت بمیرم

چون دور زمانه کرده پیرم

خواهم به محبتت بمیرم

چون دور زمانه کرده پیرم

خواهم به محبتت بمیرم

چون دور زمانه کرده پیرم

خواهم به محبتت بمیرم

چون دور زمانه کرده پیرم

خواهم به محبتت بمیرم

سازی بر دشمنان حقیرم

واندر کف شمر دستگیرم

ای خایه به دست تو اسیرم

بنموده‌ای از جماع سیرم

دستم نشود به تخم کَس بند

تا باد تو کرده دست گیرم

چندان نشوی تو خوب تا من

[...]