بالا طلبان که اوج جویند

بالای فلک جز این نگویند

دزدان چو به کوی دزد جویند

در کوی دوند و دزد گویند

دانی که عرب چه عیب جویند‌؟!

این کار کنم مرا چه گویند‌؟‌‌!‌

گر با تو حدیث او بگویند

رسوایی کار تو بجویند

چون عهدهٔ عهد باز جویند

جز عهدشکن ترا چه گویند؟

از ابن یمین سؤال کردند

آنها که ره نجات جویند

زین چار خلیفه کیست اول

کاندر ره حق بصدق پویند

گفتم که مرا چکار با آن

[...]

آنها که نشان عشق جویند

جز راه رضای حق نپویند

خاک من زار چون ببویند

گر نام تو بر سرم بگویند

خلق از تو و قیس آنچه گویند

زان قصه نه نیکی تو جویند

آهو بچگان که مشکبویند

از تیر مژه شکار اویند

سیری که نه سوی یار پویند

وز وی نه وصال یار جویند

خوبان همه چون گل دو رویند

مغرور شده به رنگ و بویند

بزّازانش حریر خویند

ماننده ی نافه مُشک بویند

عطارانش عبیر بویند

هر چند که پیر و نافه مویند

ارباب دل این طریق پویند

زین باب دوای درد جویند

بیگانه و آشنا ببویند

مادر پدران خود بجویند

از باد صبا دم تو جویند

با خاک زمین، غم تو گویند