چشمت خدای داده که صاحب نظر شوی

هم گوش و هوش تا که ز عالم خبر شوی

از دل اگر نبینی وگر نشنوی ز جان

از چشم وگوش به بود ار کور وکر شوی

دست وترنج را همه بری به روی هم

[...]

ای دل به جان بکوش که اهل نظر شوی

یعنی که خون شوی وز چشمم به در شوی

فرموده دوست نیست به دیوانگان حرج

کن سعی تا ز زلف وی آشفته تر شوی

گر عاشقی بعارض دلدار همچومن

[...]

سلطان چرخ دوش چوشد سوی خاورا

روی سپهر شد ز ثریا مجدرا

چشمم زهجر ان بت بی مهر ماه چهر

اختر گهی شمرد وگهی ریخت اخترا

گاهی ز گریه بودم چون ابر نوبهار

[...]

بهرام میرزا شده تا حکمران به فارس

پیدا شده است فتنه آخر زمان به فارس

زاین پس روا بود که نیاید به فارس مرگ

زیرا که نیست کس را در تن روان به فارس

انصاف وراستی و مروت شده نهان

[...]

ای زلف کاوفتاده به رخسار دلبری

همرنگ مشک از فر وهمسنگ عنبری

کافر شنیده ام که ندارد به خلد راه

جا کرده ای به خلد تو با اینکه کافری

در آتشی و بر توگلستان شده است نار

[...]

انبار دار صاحب دیوان کشیده تیغ

خون ریزد از خلایق وباکش نه از خدا

یا رب نجات ده به خلایق ز مرگ او

یا رحم ده به صاحب دیوان به حال ما

درحیرتم زحال قوام وز کار چرخ

روباه لنگ بین که چه سان شیر گشته است

تنها قشو نگشته قلمدان همی به فارس

ساطورها نگر که چو شمشیر گشته است

از دست ظلم شمر ستمگر به کربلا

گریان شدند مؤمن و کافر به کربلا

هرگز کسی ندیده و نشنیده در جهان

جوری که شد به آل پیمبر به کربلا

پنداشتی قیامت کبری پدید گشت

[...]

بر ذوالجناح شد چو شه بی‌سپه سوار

گفتی که آفتاب عیان شد ز کوهسار

کلثوم در برابرش آمد علم به کف

زینب به پیش مرکب او شد رکابدار

گفتش روی و می‌رودم روح از بدن

[...]