تا کی ز گردش فلک آبگینه رنگ

بر آبگینه خانهٔ طاعت زنیم سنگ

دارد هزار گوشه در آن طره دل درنگ

زین کرده سخت بر من دیوانه کار تنگ

از چار سو برگردانم افکنده پا لهنگ

گاهی کشد برومم و گاهی کشد بزنگ

بربست در گرفتن خیبر، کمر چو تنگ

از ترس، چهر خیبریان گشت زرد زنگ

یازید دست بر در آن قلعه بی درنگ

در را ز جای کند چو بود او امیر جنگ

خاک سیه شد از گل سوری شقیق رنگ

چون آبگینه شد ز صفای شقیق سنگ

بر سرخ گل چرد بستاک جبال رنگ

بزدای ای چو ماه دو روی تو بی درنگ

کوته برف چو لارژ فراخ اترو است تنگ

امپرسمان شتاب و آپاتی بود درنگ

سوردیته شد کری و گری تینیو آمده

بیدست اسیترپی باشد بوات لنگ

کاستر سگابی است و کشم خوک و سگ شین

[...]

چون غرهٔ افق ز شفق شد شقیق رنگ

بر شاه روم تاختن آورد شاه زنگ

شب‌ را ز روی‌، پرده برافتاد و رخ نهفت

حور سپیدچهر، ز دیو سیاه‌رنگ

خورشید رخ نهفت‌ و برآمد هلال عید

[...]

افراسیاب چرخ ز بس ریخت طرح جنگ

گرسیوز غمم به نفس بسته راه تنگ

رشگ منیژه ترک من ای فتنهٔ فرنگ

با بادهٔی چو خون سیاوش لاله رنگ

مرغی به باغ رفت و یکی میوه کند و خورد

ناگه ز دست چرخ به پایش رسید سنگ

خونین به لانه آمد و سر زیر پر کشید

غلتید چون کبوترِ با باز کرده جنگ

بگریست مرغ خُرد که برخیز و سرخ کن

[...]