ای جان و دل خدنگ نگاه تو را هدف

دارد غبار راه تو بر خون ما شرف

خوش جلوه کرد نور جمالت ز هر طرف

تا دیده در عرق گل روی تو را صدف

از روم تا به هند گرفتیم جان به کف

بهر نثار مرقد شه بوعلی شرف

بر وی قسم به جان عزیز مبارزش

کاندر وفاش کرد جوانی خود تلف

هست این غلام را به درش حاجت عظیم

[...]

ساقی بیا که عمر گران‌مایه شد تلف

دایم نخواهد این در جان ماند در صدف

طفلی است جان و مهد تن او را قرارگاه

چون گشت راهرو فکند مهد یک طرف

در تنگنای بیضه بود جوجه از قصور

[...]

بر دورش اهل بیت خروشان کشیده صف

گریان به گرد چشم چو مژگان زهر طرف

تیغ هلال تافت چو شوال را زکف

ماه صیام را سپر افتاد از کتف

پر باده گشت شاهد مه پاره را ایاغ

خود باد ماند زاهد بیچاره را بکف

تا کی غراب بلبل گلدسته های شهر

[...]

عمریست تا به تیر غمت گشته‌ام هدف

شاید زمام وصل تو را آورم بکف

نازم بگیسوی تو که در آرزوی آن

بس روزها سیه شد و بس عمرها تلف

یکباره گر نقاب بگیری ز روی خود

[...]