داغ دوصد معصیتم بر جبین

پیش تو چون جبهه نهم بر زمین

خواجه کونین شفیعی چنین

سهل بود بخشش یک کف زمین

یافته چون روح بخاری جنین

قالب شک از تو روان یقین

راست به بازوش همی پشت دین

لاغر ازو پهلوی کفر اینچنین

ای تو در خطه اقلیم دین

مسجد اقصای جهان یقین

نایب حقی تو و سلطان دین

نباء عظیمی و امام مبین

دولتتان منطقه چرخ دین

رایتتان اختر برج یقین

ای ملک و ملتت از خون دین

خاک جهان کرده زمانه عجین

یکه ‌نشین صف دین مبین

قبله اسلام محمد امین

یافت بهشتی ز سپهرش زمین

خلد در آن گم چو گمان در یقین

یافت بهشتی ز سپهرش زمین

خلد در آن گم چو گمان در یقین

گفت به او شخصی ازان سرزمین

مقبره ی حاتم طایی ست این

بود به پشت من زار حزین

بار بد و نیک، چو گاو زمین

کرد زیک جنبش ابروی کین

زلزلة تب لرزة جرم زمین

شد چو رسیدند به آن سرزمین

ذکر همه شکر جهان آفرین

گفت که گردیده درین سرزمین

گنج کرم حاتم طائی دفین

بارقه افروز چراغ یقین

برق به خرمن فکن کفر و دین

مشک رقم شد ز دم عنبرین

نافه گشا گشت، چو آهوی چین

گر صفت لطف تو باشد قرین

به ز دو و پنج نماید زمین

شکر کز اعجاز کلام مبین

تافت بدل پرتو نور یقین