هزبر بیشه مردی سلیم بن محمود آنکه

به نوک نیزه اش بس عقده واناشده، واشد

ز کینش رزمگه شد دشت چین از بس تن بی جان

تو می گوئی ز جبهه ش قابض الارواح هویدا شد

تمنا داشت پیش شیر شیران داور اعظم

[...]

نبی صدیق و سلمان، قاسم است و جعفر و طیفور

که بعد از بوالحسن شد بوعلی و یوسفش گنجور

ز عبدالخالق آمد عارف و محمود را بهره

کز ایشان شد شد دیار ماوراءالنهر کوه طور

علی، بابا، کلال و نقشبند است و علاءالدین

[...]

ز چنگ این سپهر چنگ پشت چنگ سان نالم

مکن عیبم که قامت گشته از نیرنگ آن نالم

ز بی مهری و بدعهدی این گردون دون پرور

ز سفاکی و دم سردی این خونخواره عالم

یکی دوزخ شرر آه هویدا شد پی مردم

[...]

بحمدالله که از اقبال و بخت خسرو ثانی

در درج مروت، اختر برج جهانبانی

چراغ دودمان شیر شیران، شاه گردون جاه

حسن بیگ آنگه زیبد نور چشم عالمش خوانی

ز آزاری که عالم از غمش بودند در ماتم

[...]

نسیما گرفتند ره بر در آن سرو دلجویت

بگو ای زمره شیر افکنان نخجیر آهویت

ز طول مدت هجران و شام محنت دوری

تو مانی زنده، خالد گشت قربان دو ابرویت

خورد در نافه خون مشک ختن از رشک گیسویش

نهد سروسهی سر در قدم از قد دلجویش

اگر زاهد به خواب آن شوخ را بیند یقین دانم

نسازد سجده را هرگز به جز محراب ابرویش