امید از وصل تو نتوان بریدن

کمان عشق تو نتوان کشیدن

مرا روزی شود وصل تو لیکن

ندانم کی به من خواهد رسیدن

یقینم کز چنان شیرین زبانی

[...]

چه خوش باشد پس از هجران کشیدن

ملاقاتِ عزیزان بازدیدن

نباید شد به غربت تا نباید

سرِ دست از پشیمانی گزیدن

شرابِ تلخِ هجران ناگوارست

[...]

تو گوئی رنگ سبزش گاه دیدن

ز سبزی و تری خواهد چکیدن

بیندیش، ار ز من خواهی بریدن

که در هجرم بلا خواهی کشیدن

ز بهر آنکه ناچارست دیدن

به هر سختی نمی‌شاید بریدن

سفر نیکست بهر آنکه هر روز

چه خوش باشد بنو جائی رسیدن

مشرف گشتن از دیدار اصحاب

رخ صاحبدلان هر جای دیدن

ولی تلخست آن شربت که هر روز

[...]

ازین می گر تو هم خواهی چشیدن

تو هم خواهی بیکجائی رسیدن

توان اندر صفاتش ره بریدن

ولی در ذات او نتوان رسیدن

به بستان نیز تا وقت رسیدن

نباشد، میوه را نتوان چیدن

در این گرداب نتوان آرمیدن

بباید رخت بر هامون کشیدن

به پای جسم چون شاید رسیدن

به بال روح می‌باید پریدن

طلسمی این چنین از دور دیدن

کجا شاید در احکامش رسیدن

خوشا در کوی دلبر آرمیدن

گل از گلزار وصل بار چیدن

نگار خویش را در بر گرفتن

شراب وصل از لعلش چشیدن

مرا باشد دلارامی پریروی

[...]

شبی خواهم چو شمعش لب گزیدن

بدین قلم زبان باید بریدن

چو آن لب در خیال آرد دو چشمم

چو آب از نازکی گیرد چکیدن

ندانم اشک خونین از پی کیست

[...]

خوش است در چارده شب ماه دیدن

در آن دم نفخه صوری دمیدن

به دندان رخنه در پولاد کردن

به ناخن راه در خارا بریدن

فرو رفتن به آتشدان نگونسار

به پلک دیده آتش پاره چیدن

به فرق سر نهادن صد شتر بار

[...]

همه جور من از بلغاریان است

که مادامم همی باید کشیدن

گنه بلغاریان را نیز هم نیست

بگویم گر تو بتوانی شنیدن

خدایا این بلا و فتنه از توست

[...]

چنان گرمند در منزل بریدن

کزین جنبش ندانند آرمیدن

ز گفتن برتر است آن وز شنیدن

زبان زین گفت و گو باید بریدن

شب غم را سحر خواهد دمیدن

غم هجران به سر خواهد رسیدن