وگر نه ذات مطلق را عدو نیست

بعالم دشمنی از بهر او نیست

گر او را یافتی میزان جز او نیست

در این میزان مجال گفتگو نیست

گر افشردی و او را جنبجو نیست

دگر میدان که روحی اندرو نیست

مگو جائی که جا هم غیر او نیست

بحیطه او مجال گفتگو نیست

بجز حق خویش را در جستجو نیست

بعالم جسته ام من غیر او نیست

زیان بینی ز سیر بوستانم

اگر جانت شهید جستجو نیست

نمایم آنچه هست اندر رگ گل

بهار من طلسم رنگ و بو نیست

جهان دل ، جهان رنگ و بو نیست

درو پست و بلند و کاخ و کو نیست

زمین وسمان و چار سو نیست

درین عالم به جز «الله هو» نیست

نکویان را بباید آرزو داشت

مرا آگاهی اصلاً آرزو نیست

عبث یادش کنند اهلِ نِشابور

من آگاهم که آگاهی نکو نیست

چرا در رویِ یک خویشِ تو مو نیست

چرا هر کس که خویش تست کونیست

چو یاران دیر جوش و زود رو نیست

رفیقِ پول و در بند پلو نیست

چه دانستی که ما را رنگ و بو نیست

که میگوید گل خودرو، نکونیست