دم ازحق میزند در راز مطلق

دمادم گوید اینجاگه اناالحق

دم حق یافتست و سرّ مطلق

از آن دم میزند اندراناالحق

درون او نظر کن راز مطلق

حق است اینجا و میگوید اناالحق

بدان اورا چه میگوید اناالحق

که او دارد حقیقت سر مطلق

خدا بود و نگفت اینجا اناالحق

از آن شد رهبر ذرات مطلق

خابین باش نه خودبین مطلق

اگر از کل زنی دم از اناالحق

تو فتوی ده چو بینی یار مطلق

که تا ازجان زنیم اینجا اناالحق

مبین جز حق که حق گفتیم مطلق

از آن اینجا زنم هردم اناالحق

ولی ازدست این مشتی منافق

نمی گویم من این اسرار لایق

توئی صانع توئی جان و توئی حق

توئی در هر دو عالم نور مطلق

توئی اللّه در توحیدِ مطلق

نمودِ تست اشیا جمله الحق

چو دیدی گنج ذاتت در یکی حق

ز حق گوی و هم از حق جوی مطلق

رهی ناکرده در اسرار مطلق

که تا بینی تو جان جاودان حق

رهی ناکردهٔ در جوهر جان

که تا بینی تو جان جاودان حق

ابوبکر نقی گفتا که صَدَّق

درستست این بیانِ دوست الحق

غریوی اوفتاد اندر خلایق

که مُرد آن اسودِ درویش عاشق

توئی ذات و صفات و فعل در حق

جهانِ جان توئی ای یار مطلق

عیان منصور بود و زد اناالحق

بگفت اندر میانه راز مطلق

عیان منصور بود و گشت عاشق

فنای خویشتن میدید لایق

اناالحق گوی جز از حق مبین حق

یقین گفتم ترا این راز مطلق