بآن قدری که سیرت ناتمام است

همان از دایره تاریک فام است

دگر یاقوته الحمرا کدام است

مراد از نفس کلی در کلام است

بکیش زاهدان گرمی حرام است

مرا دیر مغان بیت الحرام است

ترا در خانقه باب المراد است

مرا در میکده دارالسلام است

حدیثی شیخ اگر از موهبت راند

[...]

دل عاشق که نازکتر زجام است

چسانش طاقت سنگ ملام است

چه بگریزد زسنگ آنکش نه جام است

چه پرهیز در ننگ آنکش نه نام است

بده در جام جم خون سیاوش

[...]

مرا فرمود پیر نکته دانی

هر امروز تو از فردا پیام است

دل از خوبان بی پروا نگهدار

حریمش جز به او دادن حرام است

تو گوئی طایر ما زیر دام است

پریدن بر پر و بالش حرام است

ز تن بر جسته تر شد معنی جان

فسان خنجر ما از نیام است

جهان ما که جز انگاره ئی نیست

اسیر انقلاب صبح و شام است

ز سوهان قضا هموار گردد

هنوز این پیکر گل ناتمام است

دوام ما ز سوز ناتمام است

چو ماهی جز تپش بر ما حرام است

مجو ساحل که در آغوش ساحل

تپید یک دم و مرگ دوام است

هنوز این چرخ نیلی کج خرام است

هنوز این کاروان دور از مقام است

ز کار بی نظام او چه گویم؟

تو میدانی که ملت بی امام است

ترا اندر بیابانی مقام است

که شامش چون سحر آئینه فام است

بهرجائی که خواهی خیمه گستر

طناب از دیگران جستن حرام است

مسلمان از خودی مرد تمام است

بخاکش تا خودی میرد غلام است

اگر خود را متاع خویش دانی

نگه را جز بخود بستن حرام است

میان امتان والا مقام است

که آن امت دو گیتی را امام است

نیاساید ز کار آفرینش

که خواب و خستگی بر وی حرام است

هنوز اندر جهاندم غلام است

نظامش خام و کارش ناتمام است

غلام فقرن گیتی پناهم

که در دینش ملوکیت حرام است

حریف ضرب او مرد تمام است

کهنتش نسب والامقام است

نه هر خاکی سزاوار نخ اوست

که صید لاغری بر وی حرام است

مسافر چون بود رهرو کدام است

کرا گویم که او مرد تمام است

پدر گر جزء آباء لئام است

پسر سرخیل ابناء کرام است

سئوالی جامع و بحثی تمام است

به‌صورت‌پخته ،‌درتحقیق‌خام‌است

حسین رادکِش بهزاد نام است

کمال‌الدین بهزادش غلام است

کنون دیگر نه وقت انتقام است

که کار گله و چوپان، تمام است