همه افغان بسر عاشق نظاره

بدستی زلف و در دستی کناره

نموده صبح صادق جامه پاره

فتاد، لرزه بر جان ستاره

بس آسان بودی از نور و ستاره

نمودی در بدن جان را نظاره

کند تا لاله زارش را نظاره

فلک شد سر به سر چشم از ستاره

ز برگش دام در راه نظاره

صنوبر را ازو دل پاره پاره

کند چون خیره بر مستان نظاره

فشارد غوره در چشم ستاره

زلالش روشنی بخش نظاره

چکیده گویی از چشم ستاره

نهاده پیش مستان نظاره

فلک خوانی پر از نقل ستاره

ز هر سویش به تکلیف نظاره

زند آیینه چشمک چون ستاره

روان گردید از دریا نواره

چو در بحر فلک، فوج ستاره

چنان برخاست شور از هر کناره

که از آشفتگی مرغ نظاره،

گریزان فیل از پیش سواره

گنه بود و به دنبالش کفاره

غلط کردم بیان، کان ماهپاره

بود صبح جبینش را ستاره

همیشه می کند از زین کناره

چو طفل تندخو از گاهواره

زلالش روشنی بخش نظاره

چکیده گویی از چشم ستاره

مکن گو غنچه نقد گل شماره

زر مردم، نماید کیسه پاره

ولی ز انصاف خود را نیست چاره

بباید کردن از عبرت نظاره

من از بهر تو گشتم پاره پاره

تو بر من بدگمان گشتی چه چاره؟

همانا گشت چرخ بی کناره

ز صور آه عاشق پاره پاره

براند از طرب گاه نظاره

بساطی یافته ماه از ستاره