تو جان و من به جانت گشته طالب

تو نور دیده و از دیده غایب

چنان قانون شرعت زد بر آهنگ

که از می شد لب پیمانه تایب

جهان بس خورده با هم فرق نتوان

[...]

حلب شهر و نعیما شهریار است

سعادت پیشکار و بخت یار است

سپاهش قدسیان اقبال شاطر

همافخرد که او را سایه دار است

به تصویرش فرنگستان گرفتار

[...]

به پیش چشم من دریا چه چیز است

به ذوق خاطرم صحرا چه چیز است

اگر امروز چیزی نیست حاصل

بگو ای زاهدا فردا چه چیز است

صفات آن لب شیرین ز من پرس

[...]

چه شور است این که در کاشانهٔ ماست

که عقل ذوفنون دیوانهٔ ماست

فلک صیاد ما صید و جهان دام

نصیب و قسمت، آب و دانهٔ ماست

نمی دانم که را قسمت نمایند

[...]

می از انگور شد میخانه از کیست؟

بت از کافر بود بتخانه از کیست؟

روی از جا به هر آواز پایی

اگر دانی که این افسانه از کیست

ز مجنون کی گریزد طفل وحشی

[...]

ز هجرش جان به کار آمد نیامد

سرشکم در کنار آمد نیامد

خمارآلوده و در کف صراحی

خزان رفت و بهار آمد نیامد

رقیب دیوسیرت شکر ایزد

[...]

منم نادان تو دانایی چه گویم

ز حال دل که بینایی چه گویم

ز دست نارسا و بخت کوتاه

به پیشت سرو بالایی چه گویم

دلم را جستجویت تشنه تر کرد

[...]

کریمان را چه شد یارب کریمی

نمی بینم ز کس لطف عمیمی

نشانی از کریمان نیست امروز

در این عالم بجز عظم رمیمی

به گوشش اه نتوان کرد از ترس

[...]

کمان ابروانت طرفه سخت است

که در تصویر هم نتوان کشیدن