ز شیخ چله نشین دور باش و چله وی

که هست چله وی سردتر ز چله دی

سلوک وادی خون خوار فقر چون آید

ز لاشه ای که بود پیش اهل دل لاشی

نشان چه می دهد از شاه بارگاه قدم

[...]

نشان نبود ز عهد الست و قول بلی

که می رسید به گوش دلم ز عشق ندی

ازان ندی ست که جانم فدی ست در ره عشق

هزار جان گرامی فدیش باد فدی

ازان ندی ست که یک نغمه چون برون افتاد

[...]

بیا بیا که صدای درای و بانگ حدی

همی دهد خبر از قرب هودج لیلی

بیا بیا که اگر با تو نیم جانی هست

به پیش هودج لیلی نثار آن اولی

بغیر عشق مرا نیست دعویی به جهان

[...]

گلی است عارض ساقی بنازکی کز وی

چو گل که در عرق افتد برون تراود خوی

چو همعنان نتوانم شد از روی خامی

پی سمند ترا گیرم و دوم از پی

چه جای آنکه بنالد دلم ز ناوک تو

[...]

مارا کشی و زنده جاوید میکنی

عیسی نکرد آنچه تو خورشید میکنی

امید هرکه هست ز تیغ تو حاصلست

مارا گناه چیست که نومید میکنی

جامی ببخش و همت رندان مست بین

[...]

از مکرمت روز و شب شان تو شد خسروی

از معدلت در جهان کار تو شد داوری

کس ندیده حلم و حیا بهتر از تو با بشری

کین نکرده بدبکسی وان نکرده عیب یکی

خد تو مایه خوبی مه تو مونس جانی

قد تو سایه طوبی خط تو سرخط مانی

مه تو مونس جانی خد تو مایه خوبی

خط تو سر خط مانی قد تو سایه طوبی

به عاشقان جگر چاک چون رسی اهلی

به یک دو چاک که در جیب پیرهن کردی؟

به عاشقان جگر چاک چون رسی اهلی

به یک دو چاک که در جیب پیرهن کردی؟

به جز هلاک خودش آرزو نباشد هیچ

کسی که یافت چو پروانه ذوق جانبازی

فغان، که هم‌چو قلم، نیست از نگون‌بختی

به‌غیرِ روسیـَهی، حاصل از سجود، مرا

گران نیم به خریدار از سبکروحی

به سیم قلب، چو یوسف توان خرید مرا

هزار لطف طمع داشتم ز ساده‌دلی

نکرد چشم تو ممنون به یک نگاه مرا

اگر تو دامن خود را به دست ما ندهی

ز دست ما نگرفته است کس گریبان را

به یک کرشمه که در کارِ آسمان کردی

هنوز می‌پَرَد از شوق، چَشمِ کوکب‌ها

ز ناله‌های غریبانه منع ما نکنی

اگر دل شبی از کاروان جدا افتی

زمین، سرای مصیبت بود، تو می‌خواهی

که مشت خاکی ازین خاکدان به سر نکنی؟

لباس عافیتی هست اگر درین عالم

که دست خار ازان کوته است، عریانی

خط مسلمی از انقلاب دوران یافت

رسید هر که به دارالامان درویشی