و رأیت زوجک فی الوغی

متقلدا سیفا و رمحا

لقد کذب الواشون ما بحت عندهم

بسرّ و لا ارسلتهم برسول‌

بیزار شو از هر چه بکون اندر

تا باشی یار غار آن دلبر

ما زلت اختال فی وصال

حتی امنت الزّمان مکره‌

صال علیّ الصّدود حتی

لم یبق مما شهدت ذرّه

بنو عمّ الرسول و اقربوه

احبّ الناس کلهم الیّا

فان یک حبّهم رشدا اصبه

و لست بمخطی ان کان غیّا

من شاب قد مات و هو حیّ

یمشی علی الارض مشی هالک‌

لو کان عمر الفتی حسابا

فانّ فی شیبه فذلک‌

هر چه جز یار دام او بشکن

هر چه جز عشق نام او غم کن‌

تمنّیت من حبّی بثینة اننا

علی رمث فی البحر لیس لنا وفر

یا سائلی کیف کنت بعدی

لقیت ما ساءنی و سرّه‌

ما زلت اختال فی وصال

حتّی امنت الزّمان مکره‌

صال علیّ الصّدور حتّی

[...]

بچه بط اگر چه دینه بود

آب دریاش تا به سینه بود

از دور زمانه در تحیر

وز آفت دهر در تفکر

فلق العنان کان فوق تلیله

نمل و بین سمیعتیه صفیر

هو جنه للناظرین اذا مشی

اما اذا ما جاش فهو سعیر

لا تبخلن بما ملکت و لا تکن

ما ساعد الامکان غیر جواد

فالجود یجبر کل نقص فاحش

و البخل یسترکل فضل باد

بچهٔ بط اگر چه دینه بود

آب دریاش تا بسینه بود

نرد کف تو بردست مرا

شیر غم تو خوردست مرا

گشتم چو خلیل اندر غم تو

آتشکده‌ها سردست مرا

در خاک فنا ای دل بمران

[...]

خیک دل ما مشک تن ما

خوش نازکنان بر پشت سقا

از چشمه جان پر کرد شکم

کای تشنه بیا ای تشنه بیا

سقا پنهان وان مشک عیان

[...]

گه چرخ زنان همچون فلکم

گه بال زنان همچون ملکم

چرخم پی حق رقصم پی حق

من زان ویم نی مشترکم

چون دید مرا بخرید مرا

[...]

تلخی نکند شیرین‌ذقنم

خالی نکند از می دهنم

عریان کندم هر صبحدمی

گوید که بیا من جامه کنم

در خانه جهد مهلت ندهد

[...]

آن دلبر من آمد بر من

زنده شد از او بام و در من

گفتم قنقی امشب تو مرا

ای فتنه من شور و شر من

گفتا بروم کاری است مهم

[...]

تازه شد از او باغ و بر من

شاخ گل من نیلوفر من

گشته است روان در جوی وفا

آب حیوان از کوثر من

ای روی خوشت دین و دل من

[...]

یک قوصره پر دارم ز سخن

جان می‌شنود تو گوش مکن

دربند خودی زین سیر شدی

گیری سر خود ای بی‌سر و بن

چون مستمعان جمله بروند

[...]