گنجور

فردوسی » شاهنامه » آغاز کتاب » بخش ۷ - گفتار اندر ستایش پیغمبر

 

همانا که باشد مرا دستگیر

خداوند تاج و لوا و سریر

فردوسی
 

فردوسی » شاهنامه » کیومرث » بخش ۲

 

پری و پلنگ انجمن کرد و شیر

ز درّندگان گرگ و ببر دلیر

فردوسی
 

فردوسی » شاهنامه » جمشید » بخش ۲

 

که فرزند بد گر شود نرّه شیر

به خون پدر هم نباشد دلیر

فردوسی
 

فردوسی » شاهنامه » جمشید » بخش ۳

 

به خویشش بپرورد بر سان شیر

بدان تا کند پادشا را دلیر

فردوسی
 

فردوسی » شاهنامه » ضحاک » بخش ۴

 

گریزان و از خویشتن گشته سیر

برآویخت ناگاه بر کام شیر

فردوسی
 

فردوسی » شاهنامه » ضحاک » بخش ۴

 

پدروارش از مادر اندر پذیر

وزین گاو نغزش بپرور به شیر

فردوسی
 

فردوسی » شاهنامه » ضحاک » بخش ۴

 

سه سالش همی داد زان گاو شیر

هشیوار بیدار زنهارگیر

فردوسی
 

فردوسی » شاهنامه » ضحاک » بخش ۶

 

چنین داد پاسخ به مادر که شیر

نگردد مگر ز آزمایش دلیر

فردوسی
 

فردوسی » شاهنامه » ضحاک » بخش ۷

 

بر آن محضر اژدها ناگزیر

گواهی نوشتند برنا و پیر

فردوسی
 

فردوسی » شاهنامه » ضحاک » بخش ۱۱

 

ز تاج بزرگی چو موی از خمیر

برون آمدی مهترا چاره‌گیر

فردوسی
 

فردوسی » شاهنامه » ضحاک » بخش ۱۲

 

فریدون چو بشنید ناسود دیر

کمندی بیاراست از چرم شیر

فردوسی
 

فردوسی » شاهنامه » فریدون » بخش ۶

 

چو این راز بشنید تور دلیر

برآشفت ناگاه برسان شیر

فردوسی
 

فردوسی » شاهنامه » فریدون » بخش ۶

 

گزیدند پس موبدی تیزویر

سخن گوی و بینادل و یادگیر

فردوسی
 

فردوسی » شاهنامه » فریدون » بخش ۶

 

ز چندان گرانمایه گرد دلیر

خروشی برآمد چو آوای شیر

فردوسی
 

فردوسی » شاهنامه » فریدون » بخش ۸

 

بشد با تنی چند برنا و پیر

چنان چون بود راه را ناگزیر

فردوسی
 

فردوسی » شاهنامه » فریدون » بخش ۱۰

 

مرا تخت ایران اگر بود زیر

کنون گشتم از تاج و از تخت سیر

فردوسی
 

فردوسی » شاهنامه » فریدون » بخش ۱۳

 

به گردونه‌ها بر چه مشک و عبیر

چه دیبا و دینار و خز و حریر

فردوسی
 

فردوسی » شاهنامه » فریدون » بخش ۱۳

 

به یک دست پیل و به یک دست شیر

جهان را به تخت اندر آورده زیر

فردوسی
 

فردوسی » شاهنامه » فریدون » بخش ۱۳

 

مبارز چو شیروی درنده شیر

چو شاپور یل ژنده پیل دلیر

فردوسی
 

فردوسی » شاهنامه » فریدون » بخش ۱۳

 

نباید که آن بچهٔ نره‌شیر

شود تیزدندان و گردد دلیر

فردوسی
 
 
۱
۲
۳
۴۶