چنین گفت کاو را گرازست نام

که در جنگ شیران ندارد لگام

چنین گفت موبد که مردن به نام

به از زنده دشمن بدو شادکام

هژبری که آورده بودی بدام

رها کردی از دام و شد کار خام

چو تابوت را دید دستان سام

فرود آمد از اسپ زرین ستام

فرستاده رفت و بدادش پیام

برآشفت زان کار او نیکنام

از اسپان تازی به زرین ستام

ز شمشیر هندی به زرین نیام

برین هم نشان نزد رستم پیام

پرستنده و اسپ و زرین ستام

فرستاده آمد بدادش پیام

ز شاه و ز گرسیوز نیک‌نام

یکی اسپ تازی به زرین ستام

یکی تیغ هندی به زرین نیام

صد اسپ گزیده به زرین ستام

پرستار و زرین کمر صد غلام

به شبگیر با هدیه و با غلام

گرانمایه اسپان زرین ستام

پرستار بسیار و چندی غلام

یکی پر ز یاقوت رخشنده جام

زبرجد طبقها و پیروزه جام

پر از نافهٔ مشک و پر عود خام

ز سنگ و ز گچ بود و چندی رخام

وزان جوهری کش ندانیم نام

سیاوش بدو گفت کای نیکنام

نبینم جز از نیکنامیت کام

سیاووش گردش نهادند نام

همه شهر زان شارستان شادکام

ز روم و ز چین نیزش آمد پیام

همی یاد کاووس گیرد به جام

نخست آنک داماد کردت به دام

بخیره شدی زان سخن شادکام

بزد مهره بر پشت پیلان به جام

یلان بر کشیدند تیغ از نیام

زواره فرامرز و دستان سام

بزرگان که هستند با جاه و نام