ای سنایی کسی به جد و به جهدسر گری را سخن‌سرای کند
یا کسی در هوا به زور و به قهرپشه را با شه یا همای کند
من چو چنگش به چنگ و طرفه‌تر آنکاو ز من ناله همچو نای کند
باز رفتن بر اشترست ولیکنالهٔ بیهده درای کند
نه شکرخای نیست در عالمکه کسی یار چرم خای کند
لاجرم […]

متن کامل شعر را ببینید ...