خود زرِ دَه‌دَهی به چنگ آمد

دُر ز دریا گهر، ز سنگ آمد

هر کی در ذوق‌ِ عشق دنگ آمد

نیک فارغ ز نام و ننگ آمد

نشود بند گفت و گوی جهان

شیرگیر‌ی که چون پلنگ آمد

شیشهٔ عشق را فراغت‌ها‌ست

[...]

چون سهیلش رفیق سنگ آمد

سنگ در دم عقیق رنگ آمد

یار طرار از این به تنگ آمد

تیر تدبیر او به سنگ آمد

زن ز نازک‌دلی به تنگ آمد

پای خود داریش به سنگ آمد

دلم از نوکری به تنگ آمد

شیشهٔ طاقتم به سنگ آمد