علم او عیب ما بپوشیده

تو نگفته سر او نیوشیده

اندر آمد گلیم پوشیده

صفو و دردی دُرد نوشیده

ای ز دست تجاسر خادم

شربهای ملال نوشیده

اختلالی که من دارد

نیست بر خاطر تو پوشیده

بدو ایام بیض و من صایم

[...]

رنج‌ها دیده باز کوشیده

وز تظلم سیاه پوشیده

سر ایشان از اوست پوشیده

زانکه این سر نواست جوشیده

همه کم گوی و پر نیوشیده

مهره پیدا و حقه پوشیده

گشت معدن به خاک پوشیده

وز زمین شد نبات جوشیده

بنده را سیر دار و پوشیده

چون به کار تو هست کوشیده

در خرابی چو گنج پوشیده

جام صد درد و رنج نوشیده

دیگری جام شوق نوشیده

تو به دیوانگی خروشیده

میل، خود چشمه‌ای است جوشیده

دل از آن چشمه آب نوشیده