رایت شرع و ملک منصورست

آیت علم عدل مشهورست

بخداوند خسروان خاقان

که جهانش مطیع و مأمورست

ارسلان خان، کمال دین محمود

[...]

می بیاور که جشن دستورست

جشن عالی سرای معمورست

قبه‌ای کز نوای مطرب او

کوه را در سر از صدا سورست

قبه‌ای کز فروغ دیوارش

[...]

یارب این بارگاه دستورست

یا نمودار بیت معمورست

یا سپهرست و ماه مسرع او

مسرع قیصرست و فغفورست

یا بهشتست و حوض کوثر او

[...]

حاجبت رگ ز دست دانستم

از چه معنی از آنکه محرورست

رگ زند هرکه او بود محرور

عذر عذرت مخواه معذورست

خیری خانه گر خراب شدست

[...]

پادشه همچو تاک انگور‌ست

در نپیچد در‌آن کز او دورست

روزگار عصیر انگورست

خم ازو مست و خیک، مخمورست

خیز تا سوی باغ بشتابیم

کز می و میوه اندرو سورست

نور دین ای که در فنون هنر

فضل تو همچو نور مشهور ست

جزوی از سر گذشت خامۀ تست

هر چه اندر کتاب مسطور ست

با عروسان خاطرت ما را

[...]

دل بی‌علم چشم بی‌نورست

مرد نادان ز مردمی دورست

آنکه مدح تو گفت مجبورست

وآنکه قدح تو کرد معذورست

مرد معنی ازین میان دورست

به حجاب خمول مستورست

حقه خالی و بوالعجب عورست

جرم او نیست، دیده‌ها کورست

پهلوان زمانه یار علی

که ز مرگش زمانه پر شورست

با همه زور از اجل افتاد

تا نگویی که کار بر زورست

پیر ما گفت بهر تاریخش

[...]

سر زهاد خشک بی شورست

لب دلمردگان لب گورست

سر بی شور، جام بی باده

دل بی عشق زنده در گورست

دل پر داغ، لاله زار بهشت

[...]

یافت آن دم که این شب گورست

دامن زندگی ز کف دورست