خفت بر ژنده بالش و بستر

ساخت با نان و آش قصر قجر

چون که بودند هر دو هم‌آخور

زود با یکدگر اُ‌قر

زن و مردی قرین یکدیگر

خانه خالی و شوی رفته سفر

تا بود خانواده و زیور

صد هزاران تجملات دگر

لابه کردند نزد من یکسر

تا سجلی کنم در آن محضر

دین جدا کردمان ز یکدیگر

لعن حق باد بر نفاق بشر

نیز نزدیک شیعه شد، حیدر

بدل زردهشت پیغمبر

نیست جز نام تنگهٔ خیبر

از یهودی در آن حدود اثر

کودکان آمدند با مادر

لَله و دایه‌، کلفت و نوکر

نیکبختی رفیق‌ و خوش محضر

دوستدار کمال و اهل هنر

ناگه آمد به گوش کوبه ی در

خادم آمد به حالت منکر

کردمش خامش و گشادم در

کرد مردی سلام و داد خبر

یا نخواند آن شه همایون‌فر

یا که خواند و در او نکرد اثر

گه لبی پر ز خنده چون شکر

گه نگاهی برنده چون خنجر

همه را داشتن به زیر نظر

خواه در خانه خواه در معبر

خورده بودم برای کسب هنر

چهل و پنج سال خون جگر

این دو قسمت شدند وقت سفر

پسر اینجا بماند و شد دختر

شه چودشنام داد و راند از در

میهمان می‌شود به قصر قجر

علم تاربخ و اجتماع و سیر

اندرین کار باشد اندر خور

لیک با آن‌همه جلالت وفر

بود مردی بخیل و تنگ‌نظر