همه سوگند خورده با قرآن

به وفاداری شه ایران

اوستادان دیه و برزگران

پیش چای‌ و چپق‌، خوران و چران

تجربت کن تو نیز چون دگران

فصل‌هایی دگر فزای بران

همه از برکت بزرگتران

تجربت دیدگان و راهبران

لیک غافل کزین گناه گران

خر دیگر فزوده شد به خران

چون که نومید بودم از تهران

بود قرضم فزون و فرع گران

عاقلان را کنی اسیر خران

عارفان را دچار بی‌خبران

گشت سرگشته پادشاه خران

ملکش افتاد درکف دگران

خلق کم‌مایه و کلاه گران

شدت پاسبان مزید بر آن

نیز دانم زنی ثقیل وگران

در عزای حسین‌، جامه‌دران