بود قابل وجود را و سبب

قابلیت بود زبان طلب

زن نه قایل شود به نام و نسب

زن نه مایل شود به خلق و ادب

تنگی فرج نیست جز یک شب

که کند سرخ آن شب از خون لب

داغ محرومی به جان و، جان بلب

بود کار هردو این تا نیم شب

داشتم از گردش گردون عجب

کز چه یا رب آن نگار نوش لب

باشد ای کرده رو به راه طلب

نیم عمر تو روز و نیمی شب

مانده‌ام در شکنج رنج و تعب

زین بلا وارهان مرا یارب

دلم آمد درین خرابه به جان

جانم آمد درین مغاک به لب

شد چنان سخت زندگی که مدام

[...]

پنج روز فزون به آخر سال

«‌پنج دزدیده‌» یافتند لقب

پنج مسروق و ربع‌ها را نام

شد «‌نسی‌» در میان قوم عرب

کاندو بودند مهتران عرب

صاحب‌علم و جود و فضل‌ و ادب

صف دندانش از میان دو لب

می‌درخشید چون ستاره به شب

ساختندش شریک در مکسب

کاسبی گشت صاحب منصب

پس به ایران بتاخت جیش عرب

روز زرتشتیان رسید به شب

قرمطیشان گهی نهاده لقب

گاه بی‌دین وگاه بد مذهب

‌تا تو در بند شهوتی و غضب

از تو ناید به حاصل این مطلب

به جز از چند صاحب منصب

وآن وزبر و وکیل لامذهب

بود قصدم که هم در آن سر شب

بدوانیم سوی ری مرکب

لشگری گردشان گرفت به‌ شب

برشد ازآن حظیره بانگ و جلب

نه تو را، چهره‌ای است لاله‌فروش

نه تو را منظری است دیده‌فریب