تنگی فرج نیست جز یک شب

که کند سرخ آن شب از خون لب

داغ محرومی بجان و، جان بلب؛

بود کار هر دو این تا نیم شب

داشتم از گردش گردون عجب

کز چه یا رب آن نگار نوش لب

باشد ای کرده رو به راه طلب

نیم عمر تو روز و نیمی شب

مانده‌ام در شکنج رنج و تعب

زین بلا وارهان مرا یارب

دلم آمد درین خرابه به جان

جانم آمد درین مغاک به لب

شد چنان سخت زندگی که مدام

[...]

پنج روز فزون به آخر سال

«‌پنج دزدیده‌» یافتند لقب

پنج مسروق و ربع‌ها را نام

شد «‌نسی‌» در میان قوم عرب

کاندو بودند مهتران عرب

صاحب‌علم‌و جود وفضل‌و ادب

صف دندانش از میان دو لب

می‌درخشید چون ستاره به شب

ساختندش شریک در مکسب

کاسبی گشت صاحب منصب

پس به ایران بتاخت جیش عرب

روز زرتشتیان رسید به شب

قرمطیشان گهی نهاده لقب

گاه بی‌دین وگاه بد مذهب

‌تا تو در بند شهوتی و غضب

از تو ناید به حاصل این مطلب

به جز از چند صاحب منصب

وآن وزبر و وکیل لامذهب

بود قصدم که هم در آن سر شب

بدوانیم سوی ری مرکب

لشگری گردشان گرفت به‌ شب

برشد ازآن حظیره بانگ و جلب

نه تو را، چهره‌ای است لاله‌فروش

نه تو را منظری است دیده‌فریب