می‌رود بی‌حجاب از خانه

رخ نپوشید ز مرد بیگانه

هم به پاس اثاثهٔ خانه

بایدت ماند، پُر مزن چانه

چون که بیرون شدیم ازین خانه

شرح دادم ز بهر جانانه

هرچه می‌خواهد اندر آن خانه

سنجد از بهرخویش و بیگانه

گویدش این نگار جانانه

اندر آن تنگ و تار وبرانه

گشت محرم در آن نهانخانه

ایمن از چشم خویش و بیگانه

همچو موش است رهزن خانه

یا که دلال مال بیگانه

که مرا نیست خانه و لانه

نه اثاثی فراخور خانه

هفته‌ای بود کاندر آن خانه

کرده بودیم گرم‌، کاشانه

روز می‌جست خصم فرزانه

تاکند بازیئی درین خانه

شد فتوّت گزاف و افسانه

راستی دام و مردمی دانه

جز به تدبیرهای مردانه

کی شود رادمرد و فرزانه

باید امشب رسیم با خانه

تا نماییم خواب جانانه