مرد سرهنگ از آن نمونش راست

از سر خون آن صنم برخاست

باز پرسید کاین دیار که‌راست‌؟

ده خداوند این دیار کجاست‌؟

وآنگه از مرد میزبان درخواست

تا کند دعوی سخن را راست

گفت حقا که راست گویی راست

بر وفای تو چند چیز گواست

هرکسی را بر آن طمع برخاست

که شود کار مُلک بر وی راست

شاه نعمان از آن میان برخاست

بزم شه را به آفرین آراست

این‌همه خانه‌های کام و هواست

خانهٔ خانه آفرین به کجاست؟

آنچه پذرفته بود‌، ازو درخواست

کرد کارش چنانکه باید راست

کس نپرسید کان سواد کجاست

بر سر سیمت این سواد چراست

عالم آسوده یکسر از چپ و راست

چون نشست او قیامتی برخاست

آن پریزاده در زمان برخاست

چون پری می‌پرید از چپ و راست

همه جای آن تست و حکم تراست

لیک با من نشست باید و خاست

گاه روز او چو بخت من برخاست

ساز گرمابه کرد یک یک راست

شور و آشوبی از جهان برخاست

آمدند آن جماعت از چپ و راست

چون مرا دید مهربان برخاست

کرد بر دست راست جایم راست

خورد سوگند کین خزینه تراست

امشب امید و کام دل فرداست

از تو یک نکته می‌کنم درخواست

کانچه پرسم مرا بگویی راست

آنچنان دان کزان حکایت راست

رنج این طفل بر تواند خاست

گفت برگوی تا چه خواهی راست

تا بگویم چنانکه عهد خداست

طفل کاین قصه گفته آمد راست

پای بگشاد و از زمین برخاست