نرم دست گلی زصوف کیا

غنچه سان گشت در قبا پیدا

با یکی دایه بالباس کفن

ناتوان و ضعیف و بی سر و پا

همچو آدم که برگ بودش رخت

[...]

سر پیوند ما ندارد یار

چون توان شد ز وصل برخوردار

در جواب او

چند ار اندیشه فش ودستار

این فرو پیچ و آن دگر بگذار

[...]

چیست آن جبس مختلف آثار

پنبه و ابریشمش شعار ودثار

ساده باشد میانش و یکرنگ

نقش و الوان او بود بکنار

علمیت دروست با ترکیب

[...]

با کمان حلاج گفت کتو

(همه کوشیم تا چه فرمائی)

جفت صندوق هم بجامه چه گفت

(همه چشمیم تا برون آئی)

گر چو کرباس پاره ام بکنی

روی کاسر بچشم من نه خوشست

خواستم از خدای دستی رخت

پیرهن داد و گفت بنیادیست؟

اینچنین کارهاش پیش آید

هر کسی را که بخت برکردد

چارقب را بپادشاهی رخت

کوس اقلیم پنجگانه زدند

بقچه را رخت صندلی دارند

پرده را سر بر آستانه زدند

نقش آماج داشت کمسان دوز

تیرسوزن بر آن نشانه زدند

همچو چادر سفیدرو باشید

نه سیه جامه همچو چشم آویز