موی بر وی نرسته جز که نمد

پوست بروی نماند، جزکه جناغ

گشته از حرق های گوناگون

پشت ریشش چو کله صباغ

گر به دارالجلود بر گذرد

[...]

حلقه ای گرد خویشتن بکشم

تا نیاید درون حلقه پری

وین پری پیکران حلقه بگوش

شاهدی می کنند و جلوه گری

می سپارم رهی که اول گام

رخش رستم نرفته لنگ آید

ای بسا زود گیر دیر گذشت

که نخواهد به مردم آسایش

روز بازار کیفر و پاداش

بخش وارون برد ز بخشایش

من ودل گر فدا شویم چه غم

غرض اندر میان سلامت تست

سه نگردد بریشم ار او را

پرنیان خوانی و حریر و پرند

زود یا دیر آب رفته ز جوی

نه شگفت ار به جوی باز آید

ور برفت آبروی رای مبند

که دگر ره بروی باز آید

ریش گاوی است یاوه چهار اسبه

شیب و بالا دوندگی کردن

خر هر آنکس فراز بام برد

هم تواند به زیرش آوردن

من که بی تاج و تخت و گنج و سپاه

در به اقلیم فقر سلطانم

بی قیاس مقام و منصب ومال

بنده مرتضی قلی خانم