تا ز سر عشق سرگردان شدم

غرقهٔ دریای بی پایان شدم

چون دلم در آتش عشق اوفتاد

مبتلای درد بی درمان شدم

چون سر و کار مرا سامان نماند

[...]

ای ز وصلت هر زمان حیران شدم

در تحیر سر بسر گردان شدم

رنج من آن بد که سرگردان شدم

اندرین دریای بی پایان شدم

لاجرم ملعون و نافرمان شدم

گر فرشته بوده ام شیطان شدم

در ره و در پرده سرگردان شدم

من چو تو در پردهها حیران شدم

از خطاب بیخودی حیران شدم

اندرین احوال سرگردان شدم

تا جمالش دیده ام حیران شدم

همچو زلفش بی سر و سامان شدم

آفتاب حسن او چون رو نمود

من چو سایه از میان پنهان شدم

جام درد و دُرد عشقش خورده ام

[...]

در فضای عشق بال افشان شدم

لایق قربانی جانان شدم

تن نهادم پای تا سرجان شدم

جان چه باشد جملگی جانان شدم

پای بند نفس نا فرمان شدم

زیر بار ذلت و عصیان شدم

باری اندر دین چو من حیران شدم

درهمه راه و رهی پویان شدم

همچو شبنم دیده ی گریان شدم

تا امین آتش پنهان شدم