آن محمد مقتدای اهل دید

آن محمد آیت حبل الورید

هر حقیقت را که گفته بایزید

آن معانی را زجعفر او شنید

مرغ عطّار از زبان حق شنید

لاجرم از آشیان حق پرید

احمد مرسل چو رویت را بدید

گفت اینک نور حق از حق رسید

چون محمد روی فرزندان بدید

مهر ایشان در دل و جان پرورید

هر که او اسرار شه از شه شنید

او یقین از ماه تا ماهی بدید

هر که او اینجا بقای حقّ ندید

همچو حیوان در زمین حق چرید

چونکه عطّار این رموز از شه شنید

گفت آمد نور حق از من پدید

هر که او رادید جمله حق بدید

بیشکی او درمقام حق رسید

چون یتیم از قاضی اعظم شنید

این سخن را گفت از شرع این بعید

چونکه در گاه خلیفه شد پدید

گفت حاجب را بگو شیخت رسید

هیچ میدانی که حیدر حی درید

هفت ماهه این هدایت را که دید

ناگهان جبریل از حقّ در رسید

نزدشان بهر مبارک باد عید

تا ترامعلوم گردد سرّ دید

رو بجوهر ذات فکری کن بعید

چون محمد این ندا از حق شنید

گفت هستی نور حق از عین دید

شیخ دین و پیشوای اهل دید

بایزید آن حکمت حق را کلید

این مراتب را به جز حیدر که دید

گر نمیدانی بپرس از بایزید

چون ابوذر انتظار شه شنید

خویشتن را بیخود اندر ره کشید

هیچ میدانی که سلمان با که دید

نعرهٔ شیران در آن صحرا شنید

جور بسیار از جهان بر من رسید

جور دنیا راه همی باید کشید