گوید آری نه ز دل بهر وفاق

تا نگویندش که هست اهل نفاق

کز اگر گفتن رسول با وفاق

منع کرد و گفت آن هست از نفاق

قوت اندر فعل آید ز اتفاق

چون قران دیو با اهل نفاق

مرگ و جسک ای اهل انکار و نفاق

عاقبت خواهد بدن این اتفاق

نیست محرم تا بگویم بی‌نفاق

تن زدم والله اعلم بالوفاق

جزو جزوت لشکر او در وفاق

مر ترا اکنون مطیع‌اند از نفاق

گفت قج با گاو و اشتر ای رفاق

چون چنین افتاد ما را اتفاق

آخر از پروین بیاموز اتفاق

چون بنات النعش تا چند از نفاق

صحبت هر صنف کافتد اتفاق

باشد اندر وسعت خلقش وفاق

دوستانی جمله خالی از نفاق

جملگی را اتحاد و اتفاق

کاروانی خواستن دور از نفاق

کاروان سالارش از اهل وفاق

هرچه در عالم خرابی رخ دهد

چون به بینی از نفاق است از نفاق

وانچه تعمیر خرابیها کند

درحقیقت اتفاق است اتفاق