نبود از مالش کسی را فایده

کم رسد با کس ز خوانش مایده

مائده از آسمان شد عائده

چون که گفت انزل علینا مائده

گر ندارد این سؤالت فایده

چه شنویم این را عبث بی عایده

حُسن یوسف عالمی را فایده

گرچه بر اخوان عبث بد زایده

نبود آن دشنام او بی‌فایده

نبود آن مهمانیش بی‌مایده

سبلتت گنده کند بی‌فایده

جامه از دیگش سیه بی‌مایده

خواجه را بین کز برای حرص و بخل

سیم حاصل میکند بیفائده

وز پی نانی همی گوید زنش

ربنا انزل علینا مائده

نیست چیزی در جهان بیفایده

تونصیب خویش جو زین مایده

بهر ما بنهاده است این مائده

تا از آن گیریم هردم فایده

صد سبب را گر کند بیفایده

بی سبب گاهی دهد صد عایده

صد سبب را گر کند بی فایده

بی سبب گاهی دهد صد عایده