چون ازین هر دو برون آیی تمام

صبح این دولت برونت آید ز شام

دوستان را آخرت ده بردوام

زانک من زین کار آزادم مدام

شیخ سوی او شد و کردش سلام

شرح دادش حال قبض خود تمام

گر کنند این جمله پر ارزن تمام

نه به یک کرت، به صد کرت مدام

گرچه می‌دادند نان او را تمام

گرسنه بودی و سیر از جان مدام

روزدیگر چون به میدان شد غلام

می‌دوید آن رند در عشقی تمام

چون چنان بی پا و سرگردی مدام

کانچ داری جمله در بازی تمام

صد هزاران مرد گم گردد مدام

تا یکی اسرار بین گردد تمام

تا نتابد آنچ می‌باید تمام

کار هرگز بر تو نگشاید مدام

نیستی خاکستر و خاکت تمام

جمله آتش ریزیی بر سر مدام

چون بسی باشد یک اندر یک مدام

آن یک اندر یک، یکی باشد تمام

گفت الاهی پس ترا خواهم مدام

عقل و تکلیفم نباید والسلام

چون تو من باشی و من تو بر دوام

هر دو تن باشیم یک تن والسلام

شد حسن آشفته وگفت ای غلام

می‌کند شاهیت چندین احترام

گفت اگر عشقم بگویم با غلام

در غلط افتد که هم نبود تمام

یک کنیزک شد نهان پیش غلام

گفت حالی تا میش آورد و جام

نیم شب چون نیم مستی آن غلام

چشم چون نرگس گشاد از هم تمام

در میان آن همه خوشی و کام

گم شده در چهرهٔ دختر غلام

هم درین نظاره می‌بود آن غلام

تا برآمد صبح از مشرق تمام

تا چو اندر عشق بگدازی تمام

پس شوی از ضعف چون مویی مدام