گر دو عالم شد همه یک بارنیست

در زمین ریگی همان انگار نیست

بعد ازین کس واقف اسرار نیست

زانک اینجا موضع اغیار نیست

وانک او را دیدهٔ خون‌بار نیست

گو برو کو را بر ما کار نیست

پس نبی گفتا کسی را بار نیست

در درون خانه خود اغیار نیست

هرکه او در عشق با ما یار نیست

دیدن او خود مرا در کار نیست

هیچکس از ظلم برخوردار نیست

ظلم را با دین و ایمان کار نیست

دیگرت با وعظ گفتن کار نیست

چون ترا اندر نظر اغیار نیست

هر که دنیا دار شد او یار نیست

در دو عالم خود ازو آثار نیست

هر که دنیا دار شد عطّار نیست

در معانی واقف اسرار نیست

هر که دنیا دار شد دیندار نیست

او درون کلبهٔ عطّار نیست

زانکه آنجا جهد را مقدار نیست

گنج را جز گنج کس بر کار نیست

زین جهان تا آن جهان بسیار نیست

جز دمی اندر میان دیوار نیست

کار باید کرد مرد کار نیست

ورنه تا آب از تو ره بسیار نیست

هرکه او در دیدهٔ خود خار نیست

با گل غیب خدایش کار نیست

گفت پیغامبر که او را بار نیست

گو برو کو را بر من کار نیست

خلق را گر اندک و بسیار نیست

از غم معشوق بهتر کار نیست

هرکه او خواهان درد کار نیست

از درخت عشق برخوردار نیست

هرکه او در عشق آتش بار نیست

ذرهٔ با سر عشقش کار نیست

مصطفی گفتش که وقت کار نیست

طفل را در جمع پذرفتار نیست

کای مخنث گوهر اینجا بار نیست

عشق حق را با مخنث کار نیست