نه چو کنعان کو ز کبر و ناشناخت

از که عاصم سفینهٔ فوز ساخت

پس مرا گفت آن یکی بر طور تاخت

با کلیم حق و نرد عشق باخت

چشم من ره برد شب شه را شناخت

جمله شب با روی ماهش عشق باخت

جنس و ناجنس از خرد دانی شناخت

سوی صورت‌ها نشاید زود تاخت

حاصل این کزلبس خویشش پرده ساخت

که نفوذ آن قمر را می‌شناخت

طعن چون می‌آمد از هر ناشناخت

معجزه می‌داد حق و می‌نواخت

حاصل آن شه نیک او را می‌نواخت

او از آن خورشید چون مه می‌گداخت