بخش ۹۱ - رجوع کردن به قصهٔ طلب کردن آن موش آن چغز را لب‌لب جو و کشیدن سر رشته تا چغز را در آب خبر شود از طلب او
آن سرشتهٔ عشق رشته می‌کشد
بر امید وصل چغز با رشد
می‌تند بر رشتهٔ دل دم به دم
که سر رشته به دست آورده‌ام
هم‌چو تاری شد دل و جان در شهود
تا سر رشته به من رویی نمود
خود غراب البین آمد ناگهان
بر شکار موش و بردش زان مکان
چون بر آمد بر هوا موش از غراب
منسحب شد چغز نیز از قعر آب
موش در منقار زاغ و چغز هم
در هوا آویخته پا در رتم
خلق می‌گفتند زاغ از مکر و کید
چغز آبی را چگونه کرد صید
چون شد اندر آب و چونش در ربود
چغز آبی کی شکار زاغ بود
چغز گفتا این سزای آن کسی
کو چو بی‌آبان شود جفت خسی
ای فغان از یار ناجنس ای فغان
هم‌نشین نیک جویید ای مهان
عقل را افغان ز نفس پر عیوب
هم‌چو بینی بدی بر روی خوب
عقل می‌گفتش که جنسیت یقین
از ره معنیست نی از آب و طین
هین مشو صورت‌پرست و این مگو
سر جنسیت به صورت در مجو
صورت آمد چون جماد و چون حجر
نیست جامد را ز جنسیت خبر
جان چو مور و تن چو دانهٔ گندمی
می‌کشاند سو به سویش هر دمی
مور داند کان حبوب مرتهن
مستحیل و جنس من خواهد شدن
آن یکی موری گرفت از راه جو
مور دیگر گندمی بگرفت و دو
جو سوی گندم نمی‌تازد ولی
مور سوی مور می‌آید بلی
رفتن جو سوی گندم تابعست
مور را بین که به جنسش راجعست
تو مگو گندم چرا شد سوی جو
چشم را بر خصم نه نی بر گرو
مور اسود بر سر لبد سیاه
مور پنهان دانه پیدا پیش راه
عقل گوید چشم را نیکو نگر
دانه هرگز کی رود بی دانه‌بر
زین سبب آمد سوی اصحاب کلب
هست صورتها حبوب و مور قلب
زان شود عیسی سوی پاکان چرخ
بد قفس‌ها مختلف یک جنس فرخ
این قفس پیدا و آن فرخش نهان
بی‌قفس کش کی قفس باشد روان
ای خنک چشمی که عقلستش امیر
عاقبت‌بین باشد و حبر و قریر
فرق زشت و نغز از عقل آورید
نی ز چشمی کز سیه گفت و سپید
چشم غره شد به خضرای دمن
عقل گوید بر محک ماش زن
آفت مرغست چشم کام‌بین
مخلص مرغست عقل دام‌بین
دام دیگر بد که عقلش در نیافت
وحی غایب‌بین بدین سو زان شتافت
جنس و ناجنس از خرد دانی شناخت
سوی صورتها نشاید زود تاخت
نیست جنسیت به صورت لی و لک
عیسی آمد در بشر جنس ملک
برکشیدش فوق این نیلی‌حصار
مرغ گردونی چو چغزش زاغ‌وار
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن، شعری است که به مباحث عشق، شناخت، و حکمت پرداخته است. شاعر به توصیف احساساتی می‌پردازد که از عشق و امید به وصال ناشی می‌شود. او از داستان موش و غراب برای نشان دادن مکر و فریب استفاده می‌کند و در نهایت به اهمیت عقل و خرد در تشخیص حقایق اشاره می‌کند.
شاعر تأکید می‌کند که باید به دنبال نشانه‌ها و معانی عمیق‌تر از ظواهر باشیم و می‌گوید که عقل، بهترین راهنماست. او به تمایز بین جوانب مختلف زندگی، از جمله خوب و بد و جنس و ناجنس اشاره می‌کند و بر این نکته تأکید می‌کند که درک عمیق‌تری از عشق و شناخت وجود دارد که فراتر از ظاهر مادی است. وی همچنین اهمیت درک صحیح از وجود و تمایلات انسانی را مورد تأکید قرار می‌دهد و به طور کلی به جستجوی حکمت و معرفت در زندگی دعوت می‌کند.
هوش مصنوعی: عشق همچون ریسه‌ای ظریف بر امید وصل می‌چرخد و تکامل پیدا می‌کند.
هوش مصنوعی: هر لحظه قلبم را تحت فشار می‌آورد که من به خوبی کنترل این احساسات را پیدا کرده‌ام.
هوش مصنوعی: دل و جان همانند تیری در حالت مشاهده و شناخت به هم گره خورده‌اند، تا زمانی که سر رشتهٔ وجود تو را به من نشان دهد.
هوش مصنوعی: ناگهان، پرنده‌ای از نوع غراب مانند بختیاری به میان موش‌ها آمد و یکی از آنها را از آنجا برد.
هوش مصنوعی: زمانی که موش از هوا بیرون آمد، غراب (قوچ) به کنار رفت و چغز (پرنده‌ای آبی) نیز از عمق آب عقب‌نشینی کرد.
هوش مصنوعی: موش در منقار زاغ و چغز در آسمان با پاهایش آویزان شده است.
هوش مصنوعی: مردم می‌گفتند چطور زاغ با حیله و نیرنگ، چغز آبی را به دام انداخت.
هوش مصنوعی: زمانی که زاغ به آب سقوط کرد، دیگر توسط چغز آبی که او را در برگرفت، شکار شد.
هوش مصنوعی: چغز (پرنده‌ای) گفت: این عاقبت کسی است که وقتی بدون آب می‌ماند، به سرنوشت بدی دچار می‌شود.
هوش مصنوعی: ای وای بر یار نالایق! ای وای بر هم‌نشینانی که به دنبال خوبی هستند، ای مهمانان.
هوش مصنوعی: اگر عقل را تحت تأثیر نفس و عیوب آن ببینی، مانند این است که زیبایی‌های چهره‌ای زیبا را با نقاط منفی‌اش مقایسه کنی.
هوش مصنوعی: عقل به او می‌گفت که حقیقت و واقعیت چیزهایی هستند که از عمق معانی و مفاهیم به دست می‌آیند، نه از جنس و ماده فیزیکی مانند آب و خاک.
هوش مصنوعی: مواظب باش که فقط به ظاهر دیگران توجه نکن و به شناسایی ماهیت درونی آنها بپرداز. به ظواهر بسنده نکن و در جستجوی عمق وجودی افراد باش.
هوش مصنوعی: چهره به شکل مادی و بی‌تحرک نمود پیدا کرده است، اما مانند سنگ و اشیا بی‌جان نیست. اشیای بی‌حرکت از جنسیت و ماهیت خود آگاهی ندارند.
هوش مصنوعی: جان مانند یک مور و بدن مانند دانه‌ای از گندم است که هر لحظه آن را به سوی خود می‌کشاند.
هوش مصنوعی: مور می‌داند که آن دانه‌های زراعتی که تحت تأثیر عوامل مختلف قرار گرفته‌اند، ممکن است به چیز دیگری تبدیل شوند و من هم می‌خواهم به چیزی تبدیل شوم.
هوش مصنوعی: یک مور از راهی که در آن دیگر مور در حال برداشتن گندم بود، عبور کرد و او را دید.
هوش مصنوعی: گاو به دنبال کاه نمی‌رود، اما مور به سمت هم‌نوع خود می‌آید.
هوش مصنوعی: گندم به جریان آب می‌پیوندد و مور هم به چیزی که به آن تعلق دارد، نزدیک می‌شود.
هوش مصنوعی: نمی‌توانی بگویی چرا گندم به سوی جو رفته است، چشم‌ات را به دشمن مگیر، بلکه به گروه خودت نگاه کن.
هوش مصنوعی: موری سیاه بر روی سینه‌ای سیاه نشسته و دانه‌ای را که در راه است، به سختی پیدا می‌کند.
هوش مصنوعی: عقل می‌گوید که باید با دقت به چیزها نگاه کنی، زیرا بی‌دلیل و بدون هدف هیچ‌چیز محقق نخواهد شد.
هوش مصنوعی: به همین دلیل، دوستان و همراهان همچون سگان آمده‌اند. ظاهر آنها زیبا و دل‌نشین است، اما باطنشان مانند مورچه‌ای است که به دل می‌خورد.
هوش مصنوعی: حضرت عیسی به خاطر پاکی‌اش از دنیای فاسد و محدودیت‌ها رهایی یافت و به جمع نیکان و خوبان پیوست. در اینجا به تفاوت میان دنیا و دنیای پاکان اشاره شده است.
هوش مصنوعی: این متن به این معناست که در دنیای ظاهری ما، قفس و محدودیت‌ها قابل مشاهده‌اند، اما زیبایی و آزادی درونی که همانند پرنده‌ای است در فراسوی این محدودیت‌ها، پنهان و نامشهود است. وقتی که روح آزاد باشد، دیگر قفس نمی‌تواند مانع پرواز آن شود.
هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که افرادی که دارای چشمی روشن و آگاه هستند، در نهایت به عقل و درک درست دست خواهند یافت. چنین افرادی می‌توانند در زندگی خود به خوبی تصمیم بگیرند و به نتایج صحیحی برسند.
هوش مصنوعی: زشت و زیبا را باید با عقل و فکر تحلیل کرد نه با دیدن فقط، چون دیدن ممکن است ما را به اشتباه بیندازد و در قضاوت درباره سیاهی و سفیدی دچار خطا کند.
هوش مصنوعی: خدایی که به هر چیزی زیبایی و رنگی بخشیده، به ما می‌گوید که با تفکر و عقل، باید قضاوت کنیم و کارهایمان را بر اساس درک صحیح انجام دهیم.
هوش مصنوعی: چشمی که توانایی دیدن خوشبختی و زیبایی‌ها را دارد، می‌تواند آفتی برای پرنده باشد، اما عقل و فهم، در واقع کمک می‌کنند تا دام‌ها و مشکلات را شناسایی کنیم.
هوش مصنوعی: دیگر حیوانی که عقلش به درک وحی نرسید، به خاطر مشاهداتش به این سو و آن سو می‌رفت.
هوش مصنوعی: با عقل و خرد می‌توانی تشخیص دهی که هر چیز خوب و بد چیست، اما نباید به زودی از ظاهر آنها نتیجه‌گیری کنی.
هوش مصنوعی: جنسیت به ظواهر و شکل‌های ظاهری مربوط نیست، زیرا عیسی (ع) در قالب بشری متولد شد و از مقام ملکوتی برخوردار بود.
هوش مصنوعی: او را از بالای آن دیوار نیلی رنگ برداشتند، مانند پرنده‌ای که به دور می‌چرخد و شبیه زاغ، در پرواز است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.