چشم من بی روی تو روشن مباد

روی تو جز پیش چشم من مباد

سوسن آزاد خاک پای توست

ور نباشد در جهان سوسن مباد

این دل مسکین بی آرام من

[...]

دل به عشق روی دلبر شاد کن

وز رخ و زلفش گل و شمشاد کن

عقلِ بیش‌اندیش را بر طاق نه

نفس شادی‌دوست را دلشاد کن

گه بنای بی‌غمی بر پای دار

[...]

ای شب تاری غلام موی تو

روز روشن پیشکار روی تو

چاکر روز و شبم تا روز و شب

نایبند از روی تو وز موی تو

بندهٔ موی تو دل‌های جهان

[...]

شب شنیدستی ز روز آویخته

ماه دیدستی ز مشک انگیخته

لاله پیش روی نرگس صف زده

گِرد مرجان گَرد عنبر بیخته

این همه بر روی زیبا روی اوست

[...]

ماه را ماند رُخش ناکاسته

زلف چون شب ماه را آراسته

سرو بالایی که چون بالای او

باغبان یک سرو ناپیراسته

تا مرا سودای آن مه در سر است

[...]