|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر بیان می‌کند که چشم او بدون دیدن محبوبش روشن نخواهد بود و روی او جز در برابر چشمان او نمی‌تواند وجود داشته باشد. او سوسن را نمادی از محبت و زیبایی می‌داند که خاک پای محبوبش است و بدون محبوب هیچ ارزشی ندارد. دل او به آرامش نمی‌رسد مگر در زیر زلف محبوبش و این بدن رنجور و جان خسته‌اش نیز تنها در کوی محبوب معنا دارد. در پایان، شاعر می‌گوید اگر جان، دل و تن بدون محبوب خوش باشند، همچنان ارزش و معنا ندارند.
هوش مصنوعی: چشم من بدون دیدن تو روشن نمی‌شود و هیچ از روی تو جز در پیش چشمان من نباید باشد.
هوش مصنوعی: سوسن آزاد، نشانه‌ای از زیبایی و محبت توست، و اگر در دنیا سوسنی وجود نداشته باشد، بهتر است که دنیا وجود نداشته باشد.
هوش مصنوعی: دل بی‌قرار و رنج‌کشیده‌ام، هیچ جایی برای آرامش ندارد جز اینکه در زیر سایه‌ای از موهای تو باشد.
هوش مصنوعی: این بدن بیمار و جان خسته را در این دنیا جز راه تو، هیچ‌جا پناهی نیست.
هوش مصنوعی: اگر جان و دل و تن بدون تو باشد، خوشی در دل، جان و تن وجود نخواهد داشت.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.