نهادند صندوق بر پشت پیل

زمین شد به کردار دریای نیل

پیاده ببودند بر پیش پیل

که گر کوه پیش آمدی بر دو میل

نگه کرد افراسیاب از دو میل

بدان لشکر و جنگ صندوق و پیل

ممانید بر پیش صندوق و پیل

سپاهست بیکار بر چند میل

به یک سو کشیدند صندوق پیل

جهان شد به کردار دریای نیل

سپاهی که از بردع و اردبیل

بیامد بفرمود تا خیل خیل

همه روی کشور درفشست و پیل

ببیند کنون شهریار از دو میل

هم اندر زمان سوی او جبرئیل

پیام آورید از خدای جلیل

بگذرانیدی سپاه از رود هایی کز قیاس

ژرف دریا باشد اندر جنب آن هر یک قلیل

بس شگفتی نیست گر بر ژرف دریا بگذرد

لشکری کو را بود محمود دریا دل دلیل

باز گشتی شادمان و بر ستوران سپاه

[...]

کوس تو کرده ست بر هر دامن کوهی غریو

اسب تو کرده ست بر هر خامه ریگی صهیل

ای به سر برده خیره عمر طویل

همه بر قال قال و گفتن قیل

خبر آری که این روایت کرد

جعفر از سعد و سعد از اسمعیل

که پسر بود دو مر آدم را

[...]

سپردی به هنگام که مال میل

فکندی به کشتی و کوپال پیل

از آسیبش افتاده بر پیل پیل

سواران رمان گشته بر میل میل

اگر خود اگر گرز و خفتانش پیل

کشیدی، نبردی فزون از دو میل

پشیزه پشیزه تن از رنگ نیل

ازو هر پشیزی مِه از گوش پیل

همه ره ز بس بار آن کوه نیل

ز گردون همه بیش نالید پیل

همه لشکر و کوس و بالا و پیل

پذیره فرستاد بر چند میل

یکی تخت پیروزه همرنگ نیل

ز دو سوی ِ تخت ایستاده دو پیل

به نوک سنان برگرد زنده پیل

به تیغ آتش آرد ز دریای نیل

بجوشید هندو پس صفّ پیل

چو دریای قیر از پس کوه نیل