گر تو به دو گانه‌ای ز ما پیشی

ما از تو به فضل و مردمی پیشیم

گر زر نبود ز خدمتت ما را

از سبلت تو به جو نیندیشیم

راه تقوی رویم و نندیشیم

که ز یاران به منزل پیشیم

درین منزل که که پس کاه بیشیم

به نیک و بد همان مهمان خویشیم

نه تو از ما کمی، ما نز تو بیشیم

که هر یک پادشاه وقت خویشیم

ما مریدان سید خویشیم

پادشاهیم اگر چه درویشیم

سالکان مسالک حق را

گه بدنبال و گاه در پیشیم

سینه ریشان درد هجران را

[...]

نه ما از جمله اخلاص کیشیم

دعا گوییم و از خُدّام پیشیم

من و مجنون دو هم سیر پریشیم

دو عاشق پیشه فرخنده کیشیم

ماربم و به مهره خصم خویشیم

جمله سر و بن شرنگ و نیشیم