نبینی تو این خاطر تیز من

نیندیشی از تیغ خون‌ریز من

هیچ دیگر می‌ندانم نیز من

سیم و زر رفت وشدم ناچیز من

گوید اصلا می‌ندانم چیز من

وان ندانم هم ندانم نیز من

سعی باید کرد تا این نیز من

جان فشانم چون ندارم چیز من

باز درآمد ز راه فتنه برانگیز من

باز کمر بست سخت یار به استیز من

مطبخ دل را نگار باز قباله گرفت

می‌شکند دیگ من کاسه و کفلیز من

خانه خرابی گرفت ز آنک قنق زفت بود

[...]

الغیاث از هم‌نشینان خیال‌آمیز من

شادی رویِ سحرخیزان شب‌خون‌ریزِ من

بی‌ دل‌آرامی که هر دم بر کفم جا می‌نهد

بیش آرامی نگیرد طبعِ شورانگیزِ من

جان‌ِ شیرین بر دهان می‌آیدم فرهادوار

[...]

ندیدی تو این خامه ی تیز من؟

نیندیشی از کلک خونریز من؟