بنالید و سر سوی خورشید کرد

ز یزدان دلش پر ز امید کرد

رفت از وی دنیی دون صید کرد

دین مطلق را بدنیا قید کرد

اولین این دام آدم صید کرد

جان او را هم بدینسان قید کرد

شاهباز جان خود را صید کرد

هردوعالم را بیکدم قید کرد

گریبان بدرید و فرید کرد

ز سام نریمان او داد کرد

مرغ دل را دام دنیی صید کرد

خاطرم مشغول عمرو و زید کرد

دل وطن شاهد توحید کرد

مزرعه دانه تأیید کرد

عشقم غلام خویش ز بخت سعید کرد

از فیض رنگ زرد مرا زر خرید کرد

هر کس گرفت روزه در این نشئه از حرام

چون از زمانه رخت سفر بست عید کرد

سرگرمی کسی که ز جام ریاضت است

[...]

اول دل ستمزده قطع امید کرد

آخرشکست چینی من مو سفید کرد

می‌لرزد از نفس دم تقریر احتیاج

دست تهی زبان مرا مرگ بید کرد

بخت سیاه اگر بلد اعتبارهاست

[...]

ماه را نورانی اندر دید کرد

کسب نور آن ماه از خورشید کرد

چون دل عشاق را در قید کرد

خودنمایی کرد و دلها صید کرد