نبیذ پیش من آمد به شاطی برکه

به خنده گفتم: طوبی لمن یری عکه

خوشم نبیذ و خوشا روی آنکه داد نبیذ

خوشم جوانی و این بوستان و این برکه

من و نبیذ و به خانه درون سماع و رباب

[...]

ایّ محبّ فیک لم احکه ؟

و ایّ لیل فیک لم ابکه؟

ان کان لا یرضیک الادمی

فقد اذنالک فی سفکه‌

لاجرم ابصار ما لا تدرکه

و هو یدرک بین تو از موسی و که

پس چرا تو خویش را در تهلکه

می در اندازی چنین در معرکه

سیلیش اندر برم در معرکه

زانک لا تلقوا بایدی تهلکه

بی‌سلاحی در مرو در معرکه

هم‌چو بی‌باکان مرو در تهلکه

نقد دین در مدینه و مکه

یافت از دست ناقدان سکه

دایما فی السکون و الحرکه

کرده اخلاق نیک را ملکه

بهر اظهار فضیلت، معرکه

ساختی، افتادی اندر مهلکه

مشیری و قوامی داشت شیراز

که هر دو در ستم بودند یکه

برفتند از جهان زان پس که هِشتند

ز بدعت‌ها به روی فارس لکه

بگفتم با خرد تاریخشان را

[...]

آنکه کرد انفاق رست از مهلکه

گشت غالب بر عدو در معرکه

گاه تاراج و چپاول این چکه

بگذرد از ترکمان های تکه