نه تو آنی که جز یادم نکردی

همی از خاک پایم سرمه کردی

بدین امید میران را سراسر مدح گو کردی

بدین امید شاهان را یکایک مداح خوان کردی

تو زین خشخاش کی آگاه گردی

که سی سوراخ در خشخاش کردی

تویی کاسباب کارم ساز کردی

در نعمت به رویم بازی کردی

نشستم زیر تیغ مردکی دلال در حمام

عجب زخمی زد و گفتم عفاک الله نکو کردی

پس از آن زخم آبی ریخت سوزان بر سرم گفتم

به زخمی آنچنان راضی نگشتی داغ هم کردی

امروز چه‌ها به این جفاکش کردی

باز این دل خسته را مشوق کردی

با غیر به گرمابه شدی وز غیرت

چشمم پر آب و دل پر آذر کردی

میثاق دوش را ز اول وفا نکردی

و آخر به جای پاداش الا جفا نکردی

سهل است جور خوبان زان غم خورم که هرگز

بربی وفایی خویش نیز اعتنا نکردی

چندان ستم که راندی بر بیدلان ناکام

[...]

در اول مستم از پیمانه کردی

چو مرغم آشنا با دانه کردی

گرفتی انس با فایز ولیکن

به خون آشامیم پروا نکردی

در اول مستم از پیمانه کردی

چو مرغی آشنا با دانه کردی

چو خسرو فایز آمد در جوارت

چو شیرین در برویم وانکردی